บทที่ 420

ของของเธอ?

จี ยินเฟง ขมวดคิ้ว

“ลุงเฉินคะ เกิดอะไรขึ้น?” กู โรลโรล ขึ้นเสียงของเธอ ในขณะที่เธอถามพ่อบ้านที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ

ทำไมสิ่งของของเธอถึงไปกองพะเนินอยู่ที่นั่น? เธอไม่ได้สั่งให้ย้ายมัน

"อืม..." ลุงเฉินมอง จี ยินเฟง สีหน้าของเขากระอักกระอ่วน ราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร

ในขณะนี้เสียงอันเยือกเย็นดังขึ้น "ฉันเป็นคนสั่งให้คนรับใช้ ย้ายมันมาเองแหละ"

จี ยินเฟง และ กู โรลโรล มองไปตามทิศทางของเสียง พวกเขาเห็นนายหญิงของตระกูลจี ชิน ซูเหลียน เดินลงบันไดอย่างช้า ๆ และหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา

“คุณป้า คุณหมายถึงอะไรคะ?” กู โรลโรล ชี้ไปที่กองและถาม

“ฉันหมายความว่ายังไงงั้นเหรอ?” ชิน ซูเหลียน มองไปที่เธออย่างเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ตระกูลจีของเราเล็กเกินไปสำหรับเธอ เราไม่สามารถให้เธออยู่ที่นี่ได้"

ชิน ซูเหลียน สูญเสียความอ่อนโยนและความรักที่เธอมีเมื่อสองวันก่อนไปแล้ว ตอนนี้เธอกลายเป็นคนเย็นชาและแข็งกร้าว

กู โรลโรล ไม่ใช่คนโง่ ชั่วครู่เธอก็เข้าใจว่าเหตุใดนิสัยของเธอจึงเปลี่ยนไป

แต่เธอไม่ใช่พรมเช็ดเท้า

เธอเอนตัวไปใกล้ยินเฟงและจับมือของเขาก่อนที่จะเขย่ามัน เธอพูดด้วยน้ำเส