Share
บทที่ 57 เรื่องทั้งหมดก็คือเธอเพิ่งสูญเสียไต
Related chapter
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 58 ความปวดร้าวที่ซ่อนอยู่
นิ้วเรียวของเขาพบกับรอยแผลเป็น มีความรู้สึกของพื้นผิวที่ไม่เรียบมาจากปลายนิ้วของเขา ขณะที่ปลายนิ้วของเขาสัมผัสกับรอยแผลเป็น ฌอน สจ๊วต รู้สึกราวกับว่าปลายนิ้วของเขาถูกน้ำร้อนลวก“พูดตามตรงนะ ฌอน สจ๊วต นายใจร้ายไปไหม ที่จะทรมานร่างกายที่ไม่สมบูรณ์แบบนั้น?” การโทรยังไม่สิ้นสุด เอลิออร์ ไวท์ พูดด้วยท่าทีที่จริงจังและเย้ยหยันในอีกด้านของการโทรนี้ดูเหมือนว่าชายคนนั้นไม่ได้ยินที่ เอลิออร์ ไวท์ พูดเลย นิ้วหัวแม่มือของเขาลูบรอยแผลเป็นที่หยาบกร้านอย่างอ่อนโยน ทันใดนั้นเขาก็ทำอะไรแปลก ๆ เขาวางฝ่ามือทั้งหมดลงบนรอยแผลเป็นนั้นเขาศึกษามือของตัวเองอย่างใกล้ชิด สวรรค์รู้ดีว่าเขากำลังศึกษาเกี่ยวกับอะไรสายของ เอลิออร์ ไวท์ ยังคงเชื่อมต่ออยู่ แต่ เอลิออร์ ไม่ได้ยินใครพูดตอบกลับ ปลายสายนั้นช่างเงียบจริง ๆ เงียบมากจนรู้สึกเหมือนว่าเจ้าของโทรศัพท์ลืมวางสายอย่างไรก็ตาม เอลิออร์ ไวท์ ไม่ได้ริเริ่มที่จะยกเลิกการโทร เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาจากหัวเตียงแล้ว "คลิก" มันก็สว่างขึ้น เขาสูดดมกลิ่นนิโคตินอย่างออกรส ในเวลานี้ชายอีกด้านหนึ่งกล่าวอย่างอธิบายไม่ถูกว่า “มันยาวกว่าฝ่ามือของฉัน”"อะไร?" เอลิออร์ ไวท์ ตะ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 59 ความอ่อนโยนของ ฌอน สจ๊วต
ฌอน สจ๊วต นั่งข้างเตียงผู้ป่วย จ้องมองผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียง เอลิออร์ ไวท์ เพิ่งทำการตรวจร่างกายของเธอ“ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง” เอลิออร์ ไวท์ ย้ำว่า “อย่างไรก็ตาม นายควรหยุดทรมานเธอ วันนี้เธอทุกข์มากพอแล้ว จมน้ำ เป็นไข้ หมดสติ — หมดหรือยังนะ? เธอตื่นขึ้นมา และนายทำให้เธอหมดสติไปอีกครั้ง”เอลิออร์ ไวท์ “จุ๊ จุ๊” สองครั้งก่อนจะพูดต่อ “ฌอน สจ๊วต นายมีทักษะในการทรมานผู้คนมากขึ้นใช่ไหม?”เห็นได้ชัดว่ามีการเสียดสีในน้ำเสียงของเขาสิ่งที่ทำให้ เอลิออร์ ไวท์ ประหลาดใจก็คือ คุณชายสจ๊วต คนนี้ไม่ได้ทำให้เขาเหมือนตกนรกด้วยสายตาที่เยือกเย็นของเขาอย่างน่าประหลาดใจโย่ ~ วันนี้เขาอารมณ์ดีจังไม่ว่ายังไง เขาก็ต้องฉวยโอกาสที่หาได้ยากนี้ เพือแกล้งเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา ใครจะไปรู้ว่าต้องรออีกนานแค่ไหน คุณชายสจ๊วตคนนี้ถึงจะคุยง่าย ๆ อีกครั้ง“เฮ้ บอกฉันสิ ว่านายทำอะไรกับเธอหลังจากที่ฉันออกไป?”ฟิ้วววววววววววว!คำพูดสุดเย็นยะเยือกพุ่งเข้าใส่ เอลิออร์ ไวท์ ทันที เขาเกือบจะสำลักคำพูดของเขาเอง “เอ่อ…ลืมไปเถอะ ถ้านายไม่ต้องการบอกฉัน” ราวกับว่าเขากำลังพยายามผ่อนคลายความตึงเครียด เอลิออร์ ไวท์ เชื่อมน
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 60 คุณทำให้ฉันเจ็บปวดมีบาดแผล และตอนนี้คุณกำลังโรยเกลือลงในแผลนั้น!
เจน ดันน์ ตื่นมาตอนบ่าย บางทีเธออาจจะเหนื่อยเกินไป และอาจจะมีไข้สูงเกินไป นั่นคือสาเหตุที่ร่างกายของเธออ่อนแอมากเพดานสีขาวเป็นสิ่งแรกที่เธอเห็นเมื่อตื่นขึ้นและลืมตา ในขณะนี้เธอยังคงติดอยู่ในความงุนงงไม่รู้ว่าเธออยู่ที่ไหน“เธอตื่นแล้วหรอ?”เสียงที่น่าดึงดูดดังขึ้นในทันทีหัวใจของ เจน ดันน์ สั่นสะท้านขณะที่เธอหันหัวไปโดยไม่รู้ตัว ข้าง ๆ เตียงของเธอ ชายคนนั้นนั่งด้วยท่าทางสง่างามบนเก้าอี้พนักพิงสูง มีแฟ้มอยู่ในมือของเขาเมื่อ เจน ดันน์ หันมามองเขานัยน์ตาฟีนิกซ์ที่ยาวและแคบของชายคนนั้น เงยขึ้นโดยบังเอิญเขาเงยหน้าขึ้นจากการมองแฟ้มในมือชั่วขณะ เขากวาดสายตาไปที่เธอและถามว่า “เธอหิวไหม?”หลังจากถามคำถามนั้น เขาดึงสายตากลับมาและก้มลงที่แฟ้มอีกครั้งริมฝีปากของ เจน ดันน์ แห้งและแตก เธอหันไปมองรอบ ๆ ตัวเธอ “ขอบคุณที่ส่งฉันมาที่โรงพยาบาลค่ะ คุณชายสจ๊วต ฉันทำให้คุณเดือดร้อนมิ ฉันขอโทษนะคะ"ฌอน สจ๊วต จับแฟ้มแน่น ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าเสียงที่แหบ ๆ นี้ฟังแล้วแสบแก้วหู และอึดอัดขอบคุณที่ส่งฉันโรงพยาบาลมิสเตอร์สจ๊วต ฉันทำให้คุณเดือดร้อนมิสเตอร์สจ๊วต ฉันขอโทษ…นอกเหนือจากนี้เธอไม่มีเรื่องอื่นจะพ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 61 ความอ่อนโยนที่น่าอึดอัดใจ
ฌอน สจ๊วต ได้ยินเสียงหัวใจของเขาหล่น “ฉันไม่สนใจว่าเธอจะเชื่อหรือไม่ แต่นี่เป็นการเข้าใจผิด เจน ดันน์”เข้าใจผิด?เจน ดันน์ จ้องไปที่ ฌอน สจ๊วต เขาบอกว่าเป็นเรื่องที่เข้าใจผิดจริงหรือ?"คุณชายสจ๊วต คุณกำลังพยายามบอกฉันว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับคุณ และคุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้หรอ?” เธอไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เธอรู้สึกได้เพียงว่าหัวใจของเธอร้อนรุ่มและปวดร้าวจนแทบหายใจไม่ออก“แล้วคุณเชื่อคำพูดของคุณเองไหมคุณชายสจ๊วต? คุณคิดว่าจะมีใครทำแบบนั้นกับฉันถ้าไม่อยู่ภายใต้คำสั่งของคุณ”การแสดงออกของ ฌอน สจ๊วต นิ่งเฉย ... เธอพูดถูก! ถ้าเขาไม่ได้สั่งอะไร จะมีใครกล้าทำแบบนี้กับเธอ?บางทีสิ่งที่ เอลิออร์ ไวท์ พูดก็เป็นความจริง วิธีที่เขาปฏิบัติต่อเธอ และทัศนคติของเขาที่มีต่อการทดสอบทั้งหมดเมื่อสามปีก่อนได้กำหนดสถานการณ์ และประสบการณ์ของ เจน ดันน์ ในช่วงสามปีที่ผ่านมาใช่หรือไม่?นั่นคือสิ่งที่กระตุ้นให้คนเหล่านั้นปฏิบัติต่อเธออย่างไร้ห้าวหาญเช่นนั้นหรือ?ฌอน สจ๊วต เงยหน้าขึ้นก็พบกับการจ้องมองของเธอ “ถ้าฉันบอกว่า…”“คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไร ฉันจะเชื่อทุก ๆ สิ่งที่คุณพูดจริง ๆ”
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 62 สิ่งที่ฉันไม่ต้องการ
เอลิออร์ ไวท์ ประสบความสำเร็จในการพิสูจน์ว่า เขานั้นรู้วิธีจัดการต่อสายน้ำเกลือให้คนไข้อย่างแท้จริง“ฉันพูดถูก ดูสิ! ฉันเป็นอัจฉริยะ ฉันจะทำของกล้วย ๆ แบบนี้ไม่เป็นได้ยังไง? ฌอน สจ๊วต ฉันจะบอกนายให้นะ การเป็นแพทย์ประจำตัวของนายเนี่ย มันเป็นความสามารถของฉันล้วน ๆ ไม่ใช่เพราะโชคช่วย”ทันใดนั้นประกายแห่งความภาคภูมิใจ และความพึงพอใจก็ปกคลุม เอลิออร์ ไวท์ ไว้ ปากของ ฌอน สจ๊วต เปรอะเปื้อนไปด้วยยาพิษที่ทำใหเขารู้สึกเสียใจมากก่อนหน้านี้“ฉันจะเพิ่มค่าจ้างให้นาย”เอลิออร์ ไวท์ รู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก จนอยากจะล้อเลียน ฌอน สจ๊วต ให้มากขึ้น แต่อีกฝ่ายก็แค่โยนคำพูดที่ทำให้รู้สึกหนักอึ้งกลับมา : “ฉันจะจ่ายเงินให้นายเพิ่ม”เอลิออร์ ไวท์ ไม่มีปัญหาเรื่องเงินเลย ถ้าเขาสนใจเรื่องเงินเขาคงกลับไปทำงานที่ บริษัท ไวท์ วิสาหกิจ เพื่อเป็นลูกชายสุดร่ำรวย และเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัท เขาจะได้รับเงินมากขึ้น มากขึ้นในอัตราที่เร็วกว่าการเป็นแพทย์มาก ๆ ถ้าเขาทำงานให้กับพ่อของเขา“เจตนานายคืออะไร ฌอน สจ๊วต? ฉันรักษาแฟนตัวน้อยของนาย แล้วนายก็มาดูถูกดูแคลนฉันเนี่ยนะ?”บางทีเขาอาจจะโกรธมาก ๆ แต่ เอลิออร์ ไวท์
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 63 เจน ดันน์ หลอกล่อยั่วยวน โซรอส อย่างไร้ยางอาย
เจน ดันน์!เจน ดันน์ อีกแล้ว!ซูซี่ ทอมสัน ปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเธออิจฉา ตอนนี้เธอต้องถ่อมตัวเข้าไว้“ทะ-ท่านประธานใหญ่คะ”เธอตัวสั่น และพูดว่า “ฉันไม่มีอะไรที่เทียบกับ เจน ดันน์”“ฉันไม่ฟังเรื่องไร้สาระ” หลังจากพูดถ้อยคำที่เย็นชาเหล่านี้จบ ชายคนนี้ก็จงใจบีบมือที่สวมถุงมือของเขาไว้ที่คางของ ซูซี่ ทอมสัน ให้แน่นยิ่งขึ้น แรงนั้นรู้สึกราวกับว่ามีความปรารถนาอย่างแรงกล้า ที่จะบดขยี้ขากรรไกรล่างของเธอให้แหลกคามือซูซี่ ทอมสัน เจ็บปวดมาก เธอเจ็บจนน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเธอ เธอสงสัยด้วยซ้ำว่าเธอเพิ่งได้ยินเสียงกระดูกของตัวเองถูกบดขยี้“ฉัน - ฉัน – ฉันจะพูดค่ะ” เธอรู้สึกว่าชายที่อยู่ต่อหน้าเธอนั้นเขาคือปีศาจ มันน่ากลัวมากเกินไป เธอถูกครอบนำโดยความหวาดกลัว เธอรู้สึกเกลียด เจน ดันน์ อีกครั้ง... ผู้หญิงคนนั้น สัญญากับเธออย่างชัดเจนว่าจะช่วยอ้อนวอนผ่อนปรนเรื่องนี้!เธอไม่ได้ทำเลย!เธอแค่แสดงท่าที แสร้งทำเป็นคนดี!น่าขยะแขยง ยัยตัวแสบ!ชิ!เธอควรจะได้รับรางวัลสำหรับการเป็นนักแสดงหญิงยอดเยี่ยม!ไม่ว่า ซูซี่ ทอมปสัน กำลังคิดอะไรอยู่ในขณะนี้ อย่างไรก็ตามความกลัวเป็นสิ่งเดียวที่เธอรู้สึกเมื
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 64 เธอ กับ ไฮด์ โซรอส ทำอะไร?
เมื่อ ซูซี่ ทอมสัน เงยหน้าขึ้น สายตาของเธอก็พบกับดวงตาที่ลึกซึ้งคู่หนึ่งแม้แต่ในเวลาเช่นนี้ ซูซี่ ทอมสัน ก็ยังคงหน้าแดงเธอมองไปที่ ไฮด์ โซรอส อย่างประหม่า "ทะ ท่าน ซะ – โซรอส”เธอกระพริบตาโดยหวังว่า ไฮด์ โซรอส จะช่วยเธอได้ไฮด์ โซรอส วางขวดไวน์ในมือของเขาลง เขามองไปที่ ซูซี่ ทอมสัน และยิ้มทันที การเต้นของหัวใจของ ซูซี่ ทอมสัน นั้นเร็วขึ้น เธอรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย…อย่างที่คาดไว้คุณชายโซรอสยังคงจำเธอได้แน่ ๆ”นี่ใครหรอ คุณชายสจ๊วต?”ทันใดนั้น ซูซี่ ทอมสัน ไม่อยากที่จะเชื่อหูของเธอเอง เธอรู้สึกราวกับว่าเธออยู่ในบ้านน้ำแข็งที่หนาวเหน็บฌอน สจ๊วต นั่งไขว่ห้างด้วยขาอันเรียวยาวของเขาอย่างสง่างาม เขานั่งอยู่บนโซฟาพรางพูดว่า “เธอหรอ? เธอบอกว่าเธอชอบ คุณชายไฮด์ โซรอส ฉันไม่คาดคิดว่าสำหรับเด็กผู้หญิงที่ใสซื่อ และไร้เดียงสาคนนี้จะรักนายได้ขนาดนี้…ฉันจะเอายังไงดี? ในฐานะเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกัน ฉันคิดว่าฉันรู้สึกต้องมีความรับผิดชอบ ที่จะต้องพาเธอมาหานาย คุณชายโซรอส เพื่อที่นายจะได้ไม่พลาดโอกาสที่จะได้พบกับรักแท้ของนายอย่างไรล่ะ”ถ้า ฌอน สจ๊วต พยายามที่จะทำให้ ไฮด์ โซรอส รู้สึกแย่เขาก็คงจ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 65 การตัดสินใจของเขา
เขาเร่งความเร็วไปตลอดทาง แม้แต่อูโน่เองก็รู้สึกเหมือนว่าเจ้านายของเขากำลังทำความเร็วอย่างบ้าคลั่งรถถูกแบ่งเป็นสองแถว และกำลังมุ่งหน้าไปที่ อีสต์ เอ็มเพอร์เรอร์“นายท่านครับ…” อูโน่เรียกเขา แต่เจ้านายของเขาก็เพียงแค่กวาดตามองเขาชั่วพริบตา แล้วก้าวเข้าไปในล็อบบี้ของ อีสต์ เอ็มเพอร์เรอร์ เขาไม่ได้หยุดตลอดทางในขณะที่เขาเดินตรงไปที่ลิฟต์อูโน่รีบเดินตามไปสีหน้าของ ฌอน สจ๊วต ดูเฉยเมย ขาเรียวยาวของเขาก้าวไปอย่างรวดเร็วมาก ในขณะที่เขาพุ่งตรงไปข้างหน้าเหมือนลูกธนูที่ออกจากคันธนู สำนักงานของอโลร่าอยู่ข้างหน้าเขา ประตูสำนักงานอยู่ตรงหน้าเขา เขาวิ่งตรงไปที่แระตูนั้นอย่างเร่งรีบ และเดินเข้าไปในสำนักงานโดยที่ไม่เคาะประตูอโลร่า เงยหน้าขึ้น และเห็น ฌอน สจ๊วต เดินไปที่โซฟาด้วยท่าทางที่กำลังโกรธอยู่"คุณชายสจ๊วต เจนยังไม่ตื่นค่ะ” เมื่อเห็นว่าท่าทีของ ฌอน สจ๊วต กำลังโกรธอยู่ อโลร่าจึงรีบร้องเตือนเขา กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเธอพยายามจะพูดว่า ‘คุณชายสจ๊วตถ้าคุณต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง ให้รอจนกว่าเจน ดันน์ จะตื่น ตอนนี้เธอเป็นคนไข้และกำลังป่วยหนัก'ฌอน สจ๊วต ไม่ได้มอง อโลร่า เลยแม้แต่น้อย อูโน่เดินตาม
Latest chapter
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 331 เรื่องราวพิเศษ: จุดจบ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 330 เขากักขังร่างกายของเธอ เธอกักขังหัวใจของเธอ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 329 เจน ดันน์ สิ่งที่เธอทำคือเอาแต่วิ่งหนี
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 328 บังคับเธอทีละขั้น
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 327 แขกผู้ไม่ได้รับเชิญ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 326 ฉันเหนื่อยกับเกมนี้เต็มทนแล้ว
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 325 ฉันรักคุณ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 324 ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 323 เขาสร้างเรือนจำอีกแห่งให้กับเธอ
