A/n: Gusto ko pong magpasalamat sa lahat ng sumubaybay ng kwentong ito. Please share this sa mga mahihilig mag basa. Salamat sa lahat... 🥰 Stay tuned for a few more chapters... ❤
Chapter 91Making Love "D-DAM..." Damien pinned me immediately on the door as we get inside the house. Bahay iyon kung saan kami dating nagsasama. Hindi na ako nagprotesta pa nang siilin niya ako ng halik sa aking labi. Nagpaubaya ako habang iniikot ko naman sa kanyang batok ang aking mga braso. "H-hey, baka may taong makakita sa atin dito." I Huskily said when our mouths parted. "There are no other people in this house except us, sweetheart." Namumungay ang mga matang pahayag nito. "S-so?" I stammered. "So?" He's like teasing. "U-um," "Do not worry dahil solo na 'tin ang bahay." Namumulang napapatango ako at bahagyang napalunok. "G-good... Ahy—" napasinghap ako ng biglang buhatin niya ang katawan ko. I didn't even protest when he claimed my lips again. Hindi muli ako nagprotesta sa masiil niyang halik na iyon. Naramdaman ko ang pag-upo nito sa malapad na sofa bed sa sala. Naramdaman ko kaagad ang buhay nitong pagkalalaki ng doon mismo ako paharap na nakakandong sa kanya.
Chapter 92A Promise "HMM..." Naaalimpungatan ako ng may pilit na gumigising ng aking natutulog na diwa. "Sweetheart, wake up..." Ang mahinang boses na pilit gumigising sa akin. "Hmm..." Ang tangi kong tugon. "Sweetheart, gising na. It's already six in the evening," Sa sinabi nitong oras ay pinilit kong ibuka ang aking mga talukap. Ang mukha ni Damien agad ang aking masilayan. "Anong oras?" "Six," he answered ang kissed my forehead. "W-what? Oh, God. Si Mommy, hinahanap na ako ni mommy," umupo akong bigla, not minding my naked body. "Damien, get up. Magbihis ka na." "Take your time," wika nito na nakatingin lang sa akin habang nagbibihis. Biglang namula ang aking pisngi. "Get up," hinila ko ito sa braso ng matapos ko ng isuot ang bestida ko. What I didn't expect is he pulled me on the top of his body. "Let's skip the dinner, and let's stay here for a while." "Hindi pwede. Come on, tumayo ka na." Tumayo ako at hinila itong muli. "Damien, please. Magtataka si mommy kung nas
Chapter 93 Family 1 YEAR LATER ISANG ingit ng sanggol ang siyang pilit na gumigising sa aking inaantok na diwa. Unti-unti akong nagmulat ng aking mga mata. I immediately smile as I open my eyes. Sino ba naman ang hindi ngingiti sa iyong paggising kung ang mag-ama mo agad ang una mong nasilayan sa iyong pagmulat. I was just looking at my beloved husband, Damien. He is now standing at the open window while our precious daughter, Danniella is in his arms. Isinasaw nito ang anak at pinapatahan. "Shh, baby... Mommy is still sleeping. Come on, hush my love... Magigising si mommy. Puyat si mommy kagabi," ang marahan ngunit naririnig kong sinasabi nito sa anak na umiingit sa kanyang dibdib. Hindi pa rin tumitigil ang anak namin sa kanyang mahinang pag-ingit. I think, naglalambing lang si Danniella sa kanyang ama. Nararamdaman kasi nito na kapag umaga ay aalis na naman ang ama nito at magtatrabaho. "Hush, hush, my love. Daddy's here. Mamaya mo na hanapin si mommy, hm? Daddy is here for
MASIGLA akong gumalaw at tumulong sa mga Filipino workers ng isang kilalang Beach Resort sa Maldives Islands. Ang resort na iyon ay pagaari ng isang Pilipino businessman, kaya halos lahat ng empleyado na naroon ay mga kapwa ko pinoy. Sa dami ng mga parokyanong customer na nag-book sa resort ay hindi na namin nakayanan ang sabay-sabay sa pagaasikaso sa mga tao. Everyone is busy, ako na isang restaurant manager ay kailangan ring kumilos at tumulong upang matugunan ang lahat na pangangailan ng mga clients. "Ma'am Aurora..." "Yes?" lumingon ako sa empleyadong tumatawag sa akin. "Ma'am, yung customer po natin na naroon ay panay ang reklamo at hinahanap ka pa niya para makausap." Turo nito sa isang sopistikadang babae na nakaupo sa sulok kung saan tanaw ang asul na karagatan at mapuputing buhangin sa dalampasigan. "Sige, Flora, pupuntahan ko." Tugo
"W-WHAT is it, Aurora?" Nangunot ang noo na tanong ng kaharap ko na nasa isang mamahaling restaurant na nasa gitna ng karagatan. "I said, Yes..." I said with a smile. Nagliwanag ang bukas na mukha nito. "Yes? You mean, it's finally, yes?" Paguulit nito. Ngumiti ako ng matamis rito. "Oo nga. Ang kulit. Paulit-ulit ba tayo?" "Yes. Yes. Yes..." Napatayo itong napatingala sa langit at masayang nagsisigaw. "Hey, Travis. Nakakahiya. Umupo ka na." Sabi ko rito nang maramdaman ko na halos sa amin na nakatingin ang lahat ng taong nandoon. "No. I can't stop it. Yes. Oh, my dearest, Aurora. Thank you, thank you so much for making my days complete. Thank you." Sa sobrang saya nito ay hinila nito ang kamay ko patayo. "T-Travis—" "Everyone, I just want to scream my happiness to all of you. This woman is officially my girlfriend. Finally, she is mine starting tonight..." Unti-unting may nagpapalakpak, hanggang s
BUMANGON ako na may ngiti sa aking labi. I can't believe, after 2 years ay napanaginipan ko ang aking mga magulang. We are so much happy in my dreams. I am eager to call them, kahit si mommy man lang o ang isa sa matalik ko na kaibigan na nasa Pilipinas. "Why not, ano naman ang problema kung makikibalita ako sa kanila. Yes, I should call Nancy. It's been a while since we talked." Wika ko sa aking sarili. Bago ko pa man nai-dialed ang numero na tatawagan ko ay may nauna nang tumawag sa akin. Ngumiti ako nang si Nancy mismo ang tumatawag sa akin. "Hello, Nance. How are you? Tatawagan na sana kita pero naunahan mo—" "Aurora..." "Yes?" "N-nandito ako sa hospital ngayon." "A-anong nangyari sa 'yo? Are you fine?" "Yes, I'm fine, but..." Nangunot ang noo ko. "But, what? Anong ginagawa mo diyan sa hospital." "Y-your mom..." Bigla akong kinutuban. "Si mommy? Anong, nance, sinong mom
"MOMMY, I'm here... Mommy...""Aurora." Lumapit sa akin si Nancy at Cedy."Saan si Mommy?" Napatingin ako sa dereksyon kung saan lumingon ang paningin nila. There I saw mommy looking at the ICU glass window. Tanging makikita lang ay ang malaking kurtina. She is still crying."Hinihintay niyang lumabas ang doctor. Kanina kasi may emergency ulit ang nangyari sa loob. They still saving your daddy's life." Wika ni Cedy.Tumulo ang luha ko at unti-unting nilapitan si mommy. Awa ang pinakanararamdaman ko sa mga oras na iyon. She was sobbing alone."M-mom... Mommy..." Niyakap ko ito ng mahigpit mula sa likod. "Nandito na ako, Mommy..."Humagulhol ito nang iyak at humarap sa akin. "Aurora... A-anak ko... Aurora." Niyakap nito ako at yumakap din ako ng mahigpit."Mommy kumusta si Daddy?""I hope, he will be okay. Nandito ka na e, sana okay na siya."I try to comfort my mother. "Shhh, he will be okay. Stop cryi
Chapter 5TestamentMATAPOS ilibing ang labi ni Daddy ay dumeretsyo na kami ni mommy na umuwi sa bahay. I am still very quiet inside the car, ganoon sin si mommy na nasa tabi ko.Bumuntong hininga ako at lumingon kay mommy. Yumakap ako rito ng mahigpit. "Kakayanin natin 'to, mom. I am always here no matter what happened. Promise, hinding hindi na ako lalayong muli." Pangako ko rito.Mom smiles and embraced me. "I love you so much, baby.""I love you, Mommy. Magpakatatag lang tayo."She nodded. "Our lawyer is waiting in our home, Ija."Nagangat ako ng tingin at tumango. "I am ready, mom. I know what should I do now."Magkahawak kamay kami ni Mommy nang pumasok sa malaking bahay na dalawang taon ko ring hindi nasilayan. At last, I feel at home again. Kagaya noon, ang gaan-gaan pa rin ng mga paa ko na naglalakad patungo sa bukana ng malapad na main door.Walang ipinagbago sa bahay na iyon. Kung anong hitsura ng