NABALOT NG KATAHIMIKAN ang loob ng sasakyan. Tanging hinga lang nilang dalawa ang maririnig habang magkatitigan ang mga mata. Hindi alam ni Daviana kung puso niya ba ang naririnig niyang tibok o sa binata iyon dahil ang lapit nito sa kanyang banda. Sa sandaling ito, naramdaman niya ang init ng kanyang mga palad na dahilan kung bakit malapit ng matunaw ang puso niya. Hulog na hulog na siya sa kabaitang palagi na lang ipinapakita doon ng binata.
“You’re welcome, Daviana.”
Unti-unting inilapit ni Rohi ang kanyang mukha sa dalaga. Tinantiya niya iyon kung papalag ba ito. Malamang hindi niya itutuloy ang gagawin kung ayaw nito, pero hindi naman ito umiwas. Nanlaki na ang mga mata ni Daviana, alam niya kasing hahalikan siya nito kapag ganun na siya pero loading ang utak niya, ayaw umiwas. Pumikit ang mga mata ni Rohi, ngunit dilat na dilat pa rin doon ang dalaga. Gusto niyang makita ang reaction nito oras na dumikit na ang labi ng binata sa labi niya. Gahibla na lang ang pagitan nila nang
