Nag-alinlangan siyang tawagin ang pangalan ni Madeline at niyakap niya siya ng mahigpit.
Hindi siya tinulak ni Madeline. Ang kanyang luha ay tulad ng mga perlas sa isang napatid na sinulid habang malayang tumutulo ang kanyang mga luha.
Ang pagmamahal at pananabik niya sa kanya ay tulad ng pagkasuklam niya sa kanya at kung gaano katindi ang pagnanais niya na maglaho si Jeremy sa kanyang paningin ngayon.
Gayunpaman, hindi niya mapigilan ang kanyang sarili.
"Sobrang sakit ng nararamdaman ko. Jeremy, naiintindihan mo ba kung gaano kasakit ang nararamdamn ko? Bakit mo sinaktan ang mga magulang ko at ang mga anak natin?
"Gusto lang naman kitang mahalin mula noong sandaling makilala kita, pero bakit kailangan mo akong bigyan ng dahilan na huwag kang mahalin at magalit sayo? Bakit?
"Matatanggap ko na nakalimutan mo ako at matatanggap ko na malamig ka sakin... Kaya ko nga ring tanggapin na kasama mo si Lana araw at gabi, pero paano mo naisip na matatanggap ko ang katotohanang pinatay mo a
