THAT same day was Jazy’s last day at the villa. Emosyonal na nag-uusapang magkaibigan.
“Aalis ka na ba talaga? Hindi ba pwedeng ipagpabukas nalang?” Malungkot na sabi ni Regina sa kaibigan habang pinagmamasdan niya itong nagtutupi ng mga damit.
“I need to be there and face the consequences. I’ll be okay. Ikaw ang mag iingat dito ha? Kung pwede nga e patirahin mo nalang muna dito si Jace para may kasama ka.” Alam niyang matatakutin ito kaya hindi pwedeng wala s’yang kasama.
“Mandidistorbo pa ako. Mas okay sana kung makauwi na din ako,” saad n’ya.
“Ano ka ba, I know you like him and I think he likes you too. Kaya kung isang araw magtapat ‘yun sayo, tell him how you feel. You deserve to be happy, too.”
Hindi naman siya nagkakamali dahil alam n’ya sa sarili n’yang nagugustuhan na niya din ang binata. Yun nga lang ay parang malabo na magkagusto din ito sa kanya, sa dami ba naman ng magagandang nakapaligid sa industriyang kinatatayuan ng binata ay ano ang laban niya?
Nakasimango
