“How’s Lionel, sweetie?” tanong ni Mommy nang makauwi kami mula sa libing ni Tito Max. Bumuntong hininga ako at nginitian siya.
“Maayos na naman po. Paniguradong nasasaktan pa rin siya pero nagkausap naman po kami kanina,” asik ko. Bibisitahin ko na lang si Lionel palagi. Paniguradong nalulungkot iyon nang sobra.
“I’m glad you’re getting along very well. Sabi nga ni Lea ay sa iyo lang nagkukwento ang batang iyon kaya maganda kung bibisitahin mo siya.” Tumango ako sa sinabi ng Daddy. Kilala ko si Lionel. Gusto niya palagi ng kasama. Minsan nga magkasama lang kami pero walang nagsasalita.
Pero kahit ganoon, sobrang gaan ng pakiramdam.
“Speaking of Lea. Anong sabi mo?”
