Nasa ganitong eksena kami nang dumating si Tita Angela. Napasinghap siya nang makitang gising na si Lance at kinakausap na ng doktor. Kasunod lang din niya si Darwin na bumili pala ng pagkain kaya hindi ko agad nakita kaninang magising ako.
“Kumusta siya, hija?” naluluhang tanong ni Tita Angela. Si Darwin naman ay seryoso lamang na nakatingin sa kapatid.
“Hindi ko pa po alam, Tita. Pero mukhang okay naman po siya dahil nakaka-usap naman po nila nang maayos. Nagawa rin po niya iyong mga iniutos ng doktor na gawin niya kanina,” may ngiting tugon ko.
“Salamat sa Diyos at nagising na rin siya!” emosyonal na pahayag ni Tita Angela. Tumango naman ako at muling pinahid ang mga luhang dumaloy mula sa aking mga mata.
Ilang sandali pa ay humarap na sa amin ang doktor at mga kasama niya.
“Mrs. Dominguez, I think your son is recovering just fine. Nag-seizure siya kanina pero stable naman ang lahat ng vitals niya. Wala rin kaming nakitang problema sa kaniyang post-surgery activity. Puwede ni’yo na
