หนึ่งชั่วโมงต่อมา
รถยนต์คันหรูมาจอดที่ลานจอดรถภายในมหาวิทยาลัย ก่อนที่กวินจะรีบเดินไปส่งหญิงสาวที่หน้าห้องเรียน
“พี่ขอโทษนะที่อดใจไม่ไหว”
เมื่อเดินมาถึงหน้าห้องชายหนุ่มก็รีบขอโทษหญิงสาวด้วยความรู้สึกผิดทันที หลังจากที่จัดหนักจัดเต็มไปหนึ่งชั่วโมงจนทำให้เธอมาเรียนสาย
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูเข้าเรียนก่อนนะคะ” พิพลอยตอบด้วยท่าทางรีบร้อนพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ
“ไม่โกรธพี่จริงๆ นะครับ” กวินถามย้ำอีกครั้งเพราะกลัวว่าพิพลอยจะโกรธที่เขาเป็นต้นเหตุทำให้เธอมาเรียนสาย
“หนูไม่โกรธค่ะ” หญิงสาวยังคงยืนยันคำตอบเดิมเพราะเธอไม่ได้โกรธเขาจริงๆ
“ครับ ตั้งใจเรียนนะ” กวินบอกพร้อมกับยกมือหนาขึ้นลูบศีรษะคนตัวเล็กอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน
“ค่ะ”
พิพลอยพยักหน้าตอบก่อนที่จะเดินไปที่ห้องเรียน ส่วนกวินก็เดินแยกออกไปอีกทาง
“แฟนมาส่งเหรอ”
ยังไม่ทันที่พิพลอยจะเดินเข้าห้อง น้ำเสียงที่คุ้นเคยก็ดังมาจากด้านหลังทำให้เธอต้องหยุดชะงักและหันกลับไปมองที่ต้นเสียง
“เอ่อ…”
ตากลมโตเบิกโพรงด้วยความตกใจ พิพลอยยืนนิ่งอ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบยังไงเมื่อคนที่ถามเป็นอาจารย์สอนพิเศษและยังเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเธออีกด้วย
“ไอ้เพชรมันรู้หรือยังว่าหนูมีแฟน”
