CHANDRIA
Lumukob ang takot sa aking dibdib nang diniin ng lalaki ang baril sa leeg ko. Pigil hininga akong nagmamaneho dahi hindi niya ako hinayaang huminto. Muntik na akong mawalan sa tamang katinuan, mabuti't narinig ko ang boses ni Nicola nang tinawagan niya ito.
Nalalagay sa panganib ang buhay ko pero may gana pa siyang sabihin na wala siyang pakialam kung papatayin nila ako o i-torture. Imbes na matakot ay nagalit ako sa kanya. Letseng babaero, ginawa pa 'kong paon sa kalokohan niya.
"Ihinto mo ang sasakyan!" Marahas niyang utos. "Sabi kong ihinto mo eh!"
Malamig na pawis ang dumaloy sa mukha ko, nanginginig ako sa sobrang kaba at kulang na lang ay maiihi na ako. Nang nainis siya ay binatukan niya ako. Naniningkit ang mata ko sa kirot ng pagkahampas niya. Kapag di ko 'to makayanan ay babangga kami sa puno.
"Nakikinig ka ba? Sabi ko ihinto diba?!" Nangagalaiti niyang sigaw.
Naramdaman kong tumutulo ang mga luha ko. Naging pipi ako at habol ang hiningang dinahan-dahan ang sasakyan.
