บทที่ 10
“ที่ท่านพูดมาทั้งหมด ท่านก็แค่อิจฉา”
คำพูดของเจ้าหญิงฟังดูสงบนิ่ง แต่ดวงตาของเธอสั่นไหวด้วยความหวาดหวั่น
ทว่าแม้เธอจะหวาดกลัวเพียงใด เธอก็ไม่อาจละเลยการปกป้องศักดิ์ศรีของ ‘ไฟ’ เจ้าชายมาเฟีย จากเอเชีย ผู้เป็นรักแรกและรักเดียวของเธอ
“อิจฉา? คนอย่างฉันเหรออิจฉามัน? คนอย่างมันมีอะไรให้อิจฉา!” เจ้าฟ้าชายตอกกลับทันควัน
“ถึงท่านจะบอกว่าท่านไม่ได้อิจฉาไฟ แต่การกระทำและคำพูดของท่าน มันชัดเจนเหลือเกินว่าท่านอิจฉา ท่านริษยา และท่านมองว่าไฟเป็นคู่แข่งที่น่ากลัว”
คำพูดของเธอแทงเข้าไปในใจเขาเหมือนคมดาบ ทำเอาเจ้าฟ้าชายชะงัก ดวงตาคมกริบมองเธออย่างไม่พอใจ แต่ก็ยังไม่ได้โต้แย้งคำพูดของเธอ
“เพราะถ้าท่านไม่ได้มองไฟเป็นคู่แข่งที่น่ากลัว ต่อให้ไฟทำอะไรท่าน ท่านก็คงไม่มีทางสนใจ หรืออย่างมากก็คงส่งคนของท่านไปจัดการ แต่นี่ ท่านกลับลงมือเอง ท่านคอยตามตอแย จองล้างจองผลาญไฟไม่หยุด ความจริงมันชัดเจนเหลือเกินว่าท่านอิจฉาไฟ ท่านมองว่าไฟเป็นคู่แข่งที่อันตรายที่สุดของท่าน”
เจ้าหญิงเอ่ยอย่างมั่นใจ แม้เสียงของเธอจะสั่นเครือ แต่น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความแน่วแน่และกล้าหาญ
คำพูดนั้นกระแทกใจเจ้าฟ้าชายราวกับสายฟ
