(JARED’S POV)
Pumirma ako sa huling dokumento, nakahinga ng maluwag na natapos ko na rin sawakas ang huli sa mga papeles sa lamesa ko na ilang linggo ng nandito. Noong itatabi ko na dapat ang mga papeles, may katok sa pinto.
“Sino iyan?” tawag ko.
“Si Cristina, sir,” sagot ng secretary ko.
“Tuloy ka.”
Pumasok si Cristina, mukhang hindi siya mapakali. “Pasensiya na sa istorbo ko sa trabaho mo, sir, pero nagkakaroon ako ng problema na iaccess ang database ng kumpanya.”
Tumango ako sa understanding na paraan. Bago lang si Cristina, at halos dalawang araw pa lang. Ang dati ko ng secretary ay angresign dahil magrerelocate siya abroad kasama ang kanyang fiance.
“Maupo ka, at ipapakita ko sa iyo,” sumenyas ako sa bakanteng upuan.
Matiyaga ko na ipinakita sa kanya kung paano i-access ang database. Makaklipas ang ilang minuto, nasanay na din siya.
“Salamat, sir,” sambit niya, tumayo siya. “Naaappreciate ko talaga ang haba ng pasensiya ninyo.”
“Walang anuman.”
Noong tumalikod siya par
