"Bakit ka sumisigaw?!" Sumakit ang ulo ni Aura sa kanyang malakas na sigaw. Pinandilatan siya nito. "Labas!"
Hinawakan ni Michael ang kumot para matakpan ang sarili. “Bakit naging ikaw? Kagabi, sinigurado kong naamoy ko ang pabango ni Luna at ang kanyang mga damit bago ako…”
Nangutya si Aura. “Ganoon din ang ginawa mo, pareho ang suot mo na damit at pabango ni Joshua! Kung hindi ka nagbihis ng tulad kay Joshua, mapapagkamalan ba kita?"
Dahil doon, pinulot niya ang mga damit na ibinato nito sa sahig, isinuot sa kanyang mga bisig, pagkatapos ay itinulak siya palabas ng pinto. "Labas!"
Sa dagundong ng galit niya, sinara ng padabog ang pinto. Pagtingin sa pinto ng kwartong naka-lock nang mahigpit, napabuntong-hininga si Michael at nagsuot ng damit na may walang magawang ekspresyon sa mukha, pagkatapos ay lumabas ng villa na nagtatampo.
Pagkaalis ni Michael, mas lalong nagalit si Aura habang iniisip ito. Galit niyang binasag ang lahat ng maaring basagin sa lupa.
Paanong nangyari
