Walang masabing salita si Jim para ilarawan siya.
Napabuntong-hininga siya at biglang naalala ang hitsura ni Bonnie nang maluha-luhang sinabi nito sa kanya na kanya ang sanggol.
Hindi niya maiwasang malungkot nang marinig kung gaano kasaya si Christopher.
Makalipas ang ilang segundo, nagpakawala siya ng hininga at nagtanong, "Christopher, sigurado ka bang si Bonnie ang gusto mong makasama habang buhay? Ako ay—"
“Sigurado ako," hindi napigilan ni Christopher ang sarili na sumabad kay Jim bago pa man niya matapos ang kanyang pangungusap. "Wala nang iba sa mundong ito na mas gugustuhin kong pakasalan kundi si Bonnie. Kung may magtangkang agawin siya sa akin, kailangan mo akong tulungan, Jim.”
"Hindi ko kayang mawala siya…”
"Alam mo sa katunayan na ang mga sakit sa utak ay tumatakbo sa aking pamilya, at ang aking ama ay ipinasok sa isang mental asylum dahil dito.”
“Sinabi pa nga niya sa akin noon na hindi ako dapat mag-asawa at magkaanak para hindi maipasa ang gene, pero Jim,
