(Wilma POV)
“Malayo pa ang sasakyan, ano ba ang naamoy ko?”
“Mom, tikman niyo to.” Na kakarating pa lang nga ni Mama at sumilip na sa kusina. Napangiti ako sa kanya, dahil muli nakita niya akong nagsuot ng apron. Ang sabi daw kasi nila hindi ako ipinanganak na maaring maging chef, na bata pa lang ako gustong-gusto ko ang profession na ito.
“Pupunta dito si Nathaniel, at kakain. Ang balak ko mag-di-diner date kami sa may garden. Para romantic Mommy. Anong sa tingin niyo, masarap po ba?” Tanong ko kay Mommy.
At ng tinikman nga ni Mommy, medyo nangasim siya, pero… “Masarap iha.”
“No need ko ng tikman yan since sinabi mo na nga Mommy na masarap.”
“Iha, sa tingin ko kailangan mo pa magpaluto ng iba pang putahe.”
“Marami na akong ginawa Mommy. Taran…” Na pinakita ko sa kanya yung mga niluto ko. “Ilang oras d
