Benjamin's POV
"Oh m-my God, B-Ben, I-I'm so sorry talaga," naiiyak na anas ni Venice habang nakahawak ito sa braso niya. "Hindi k-ko alam na may allergy ka pala sa seafood. Ba't kasi h-hindi mo sinabi."
Nakangiti niyang ginagap ang kamay ng dalaga na ikinapitlag nito bigla. Umangat ang kamay niya matapos bumitaw dito para naman haplusin ang ulo nito bago nagtama ang mga mata nila. Napangiti siya nang bumalik na naman ang pagkaasiwa sa mukha ng kaharap.
"It's ok, Venice. Nakalimutan ko lang dahil nga na-enjoy ko na ang pagkain lalo na't kasama kita. Look at me, ok na'ko. Nawawala na 'yong rashes ko at pangangati. Uwi na tayo? I'll drop you off."
Buti na lang hindi natuloy ang pagtawag nito sa mama niya. Siguradong sermon ang aabutin niya kapag nalaman ito ng ina dahil overprotective ito sa kanya. Being her mother's only son and only baby boy, he is her everything.
"Excuse me?" mataray na saad ng babae.
Pareho silang napatingin sa babaeng dumaan nang aksidente sila nitong mabangg
