Chapter 105
Pagbukas ni Kierra ng pinto ay agad niyang nakita si Aiden na nakaupo sa sofa, nakasandal nang husto na para bang ilang araw nang walang tulog. Wala na ang kanyang coat, nakalilis ang manggas ng polo, at maluwag na ang pagkakatali ng kanyang necktie—lahat ng ito’y lalong nagpapakita kung gaano siya kapagod.
Kagat-labi si Kierra habang pinagmamasdan ito. Nang mag-angat ng tingin si Aiden at magtagpo ang kanilang mga mata, naroon ang pagod, ngunit naroon din ang lambing at kaginhawaan—parang sa isang sulyap lang ay bumalik ang lahat ng lakas niya.
“Where’s my hug, misis ko?” he said, voice hoarse and weary, but laced with warmth.
Kierra pouted before locking the door and walking toward him. Mabagal ang mga hakbang ni Kierra—bahagi ay dahil sa pagod, ngunit mas malaki ang bahagi ay para asarin si Aiden. Nakataas ang kilay nito habang pinagmamasdan siya, at halatang hindi na makapaghintay.
Nang hindi na makatiis, hinawakan ni Aiden ang kanyang kamay at marahang hinila siya paup
