Ikakasal na sana si Belinda kinabukasan, pero sa gabing iyon ay nahuli niya ang kanyang mapapangasawa na may ginagawang kababalaghan kasama ang isang babae. "Cancel your wedding with that cheater and marry me instead." Ito ang mga katagang tinuran ng isang taong hindi kilala ni Belinda na bigla na lang sumulpot sa tabi. Bibigyan ba niya ng isang pagkakataon ang kanyang mapapangasawa? O magpapakasal na lang siya sa taong bigla na lang sumulpot sa magulong sitwasyon ng kanyang buhay?
Lihat lebih banyakCHAPTER 1
Masayang naglakad ng mabilis si Belinda paakyat sa pangalawang palapag kung nasaan ang magiging kwarto nila ng magiging asawa pagkatapos ng kasal.
Nakangiti ito at walang mapaglagyan ng saya ang nararamdaman niya dahil hindi siya makapaniwalang bukas na ang kasal nila ng taong mahal niya. Pero naglaho ang saya at napalitan ng kaba nang makarinig siya ng vngol.
"Sige pa--ah, Danilo. B-Bilisan mo pa!"
Sandali siyang natigilan sa paglalakad, pero nang muli niyang narinig ang halinghing at ungol na iyon, humigpit na lang ang hawak ni Belinda sa strap ng bag niya para kumuha ng lakas.
Sinubukan niyang huwag mag-isip ng masama. Tinapangan niya ang sarili at mabagal na naglakad papunta sa master bedroom kung saan nanggagaling ang ingay na iyon. Nakabukas ang pinto at sa mismong pintuan ay may pulang panty. Nanginig ang kamay niya habang tahimik na sumilip sa siwang at doon ay malinaw niyang nakita ang nangyayari sa loob.
"G-Ganyan nga! Ahh! Ang galing mo.... Ugh!"
Kitang-kita niya ang kababuyan ng mapapangasawa niya sa mismong kama na siya mismo ang pumili.
Bukas na ang kasal nila pero heto siya, nakatitig at halos mawalan ng malay dahil sa nakita. Iba ang saya na naramdaman niya noong dumating siya rito, pero ngayon, parang nawala na ang lahat ng ligaya nang makita niya kung gaano nagpapakasarap ang lalaking papakasalan niya sa ibang babae.
Hinawakan ng mahigpit ni Belinda ang strap ng bag nang marinig ulit ang ungol ng babae na nasa loob ng magiging kwarto nila bilang mag-asawa.
Bago pa makapag-isip ng tama si Belinda, agad na niyang binuksan nang malaki ang pinto, rason kaya tuluyang nakita ng dalawang taong nasa kama si Belinda.
“Babe!”
Nabigla at agad tumayo si Danilo para kunin ang kanyang shorts mula sa tabi habang tila walang pakialam ang babae at hinila lamang ang kumot para takpan ang katawan niya, na walang halong takot o kaba.
"B-Babe, let me expl—"
Isang sampal ang ibinigay ni Belinda kay Danilo nang lumapit siya, gamit ang natitirang lakas niya.
"Explain what? Ano bang magandang explain ang sasabihin mo sa kababuyang 'to, Danilo?"
"Naglalaro lang kami, she is just a friend," sambit ni Danilo at mariing pumikit na para bang nagsisi agad na iyon ang ginamit niyang dahilan.
Natawa ng sarkastiko si Belinda sa narinig.
"Anong tingin mo sa akin? Tanga? Bata? Magkapatong kayo, umuungol siya tapos sasabihin mong naglalaro kayo?"
Napapikit na lang siya nang maalala ang nakita nilang posisyon kanina. Naninikip ang dibdib niya at hindi matanggap ang lahat.
"Belinda—"
Mabilis niyang pinutol ang sasabihin ni Danilo gamit ang paos at basag na boses.
"Ikakasal na tayo bukas, D-Danilo!" Dumaloy ang sunod-sunod na luha sa mata niya pagkatapos niyang sabihin iyon.
Nilibot niya ang tingin sa paligid at tumigil ito sa litrato nila na nagtulungan pa silang ikabit noong isang araw.
"At ano? Magrarason ka pa talaga ng walang kwentang rason?!" Napalitan ng galit ang boses niya. Lumapit siya para itulak at hampasin ng buong lakas si Danilo.
"Ang sama mo! Ang sama-sama mo! Manloloko! Taksil—"
“Stop it. Just listen to me—”
“No! Gagò ka! Taksil ka!” Hindi tumigil si Belinda sa paghampas na kahit nanghihina ay ginawa niya pa rin ang lahat para hampasin si Danilo.
"Kasalanan mo!" Nanlaki ang mata ni Belinda sa biglaang pagsigaw ni Danilo. Hinawakan pa ni Danilo ang dalawang kamay ni Belinda para matigil ito sa paghampas sa kanya.
"Oo, taksil na kung taksil, pero kasalanan mo rin naman! Umiiyak-iyak ka dahil sa nakita mo? Kung hindi ka sana feeling high school student at hinahayaan mo akong halikan ka at angkinin ka, edi sana sa iyo ko iyon ginagawa! Kasalanan mo kung bakit ako nagtaksil kasi nagkulang ka! Lalake rin ako, Belinda. Alam kong alam mong may pangangailangan ako kaya huwag kang feeling biktima rito!"
Nanlaki ang mata ni Belinda nang marinig ang lahat ng tinuran ni Danilo sa kanya.
"At talagang sinisi mo pa sa akin iyang kataksilan mo? If you truly love me, you'll never do this shìt!”
Hindi inakala ni Belinda na masasabi ni Danilo ang mga bagay na iyon. Kahit kailan ay hindi niya naisip na masasabi iyon ng taong mahal niya.
At ang lakas pa ng loob niyang isisi ang pagiging taksil niya? Kung kanina ay mas lumamang ang pighati at sakit, ngayon ay tuluyan nang lumamang ang galit sa puso niya.
"Totoo naman, ah. And don't question my love for you because I am ready to marry you even if you are not that pretty and don't even know how to fix yourself."
Napapikit si Belinda sa narinig.
"Let's fvcking cancel the wedding," sambit niya nang napapikit dahil alam niyang kalokohan na lang ito.
"What the hell! You can't do that! You can't fvcking cancel the wedding!"
Hindi makapaniwalang tingin ang ipinukol ni Belinda kay Danilo pagkatapos marinig iyon.
"What makes you think that I can't?" Punung-puno ng panghahamon na sambit ni Belinda na siyang mas nagpagalit kay Danilo.
Sinubukang kumawala ni Belinda sa hawak ni Danilo, pero napadaing na lang siya nang maramdaman ang paghigpit nito.
Napadaing pa si Belinda sa sakit ng pagkakahawak niya, hanggang sa biglang naging haplos na lang iyon, pero sa puntong iyon, nandidiri na ito kay Danilo dahil kitang kita niya kanina kung paano nito ginamit ang kamay para hawakan ang babaeng iyon habang nagpapakasarap.
"Why don't we just forget this? Ikakasal na tayo bukas at ayaw mo naman sigurong malungkot ang lola mo, hindi ba? She already expects you to marry tomorrow, sobrang saya nga niya, hindi ba? Kapag nalaman niyang hindi matutuloy, malulungkot ang lola mo at alam kong hindi mo iyon hahayaang mangyari, hindi ba? Babe, let's forget that this happened, please."
Biglang naging malumanay ang boses niya nang sabihin niya ang mga ito.
Napayuko si Belinda nang maalala ang lola niyang binisita niya kanina lang na sobrang saya at sobrang excited sa darating na kasal niya. Habang nakayuko si Belinda, napangisi naman si Danilo dahil alam niyang hindi ititigil ni Belinda ang kasal nila bukas.
"You can't cancel the wedding, babe. Promise, give me a chance, hinding hindi na ako uulit," sambit ulit ni Danilo, at hawak pa rin ang kamay ni Belinda.
Halos hindi na makapag-isip si Belinda. Gusto niyang itigil na ito, pero naisip niya ang lola niya dahil tama si Danilo, na malaki ang magiging epekto iyon sa lola niya.
"Cancel your wedding with that cheater and marry me instead."
Gulat na napatingin si Belinda sa lalaking nagsalita sa likuran niya. Kakapasok lang nito sa kwarto at hindi niya alam kung saan ito galing at kung paano ito nakapasok.
"James!" Rinig na rin ang gulat na boses ng babae na kanina pa tahimik sa kama.
"Who the hell are you? She's my fiancé—"
"Oh? Fiancé ka pa ba niya? Didn't you hear what she said? She wants to cancel the wedding." That man said and stood up straight.
Lumapit siya kay Belinda at agad na hinila papunta sa tabi niya. That stranger placed his hand on Belinda's waist na talaga namang ikinagulat ni Belinda.
Napatitig na lang tuloy si Belinda sa lalaking iyon habang ang lalaki ay isang tingin lang ang ipinukol sa babae sa kama bago tuluyang hilahin si Belinda paalis sa lugar na iyon.
a halip na agad sumagot, napabuntong-hininga siya, iniisip kung paano niya ipapaliwanag ang isang bagay na ngayon lang niya totoong nararanasan, dahil oo, nagmahal na siya noon, pero iyong pagmamahal na ngayon, ibang iba iyon, mas malalim iyong ngayon.“Of course, Dia. You’ll find that love in unexpected places and happenings, sometimes when you least expect it, and it will surprise you in the most beautiful way.” sagot niya na may malambing na ngiti, marahang hinaplos ang buhok ng kanyang kapatid “But remember, you’re still our baby, Dia. You’re the youngest, so you don’t need to rush into that love-love stuff just yet. If you do, baka talagang tuluyan ng pumuti ang buhok ni mama at papa.” She chuckled softly, then leaned closer as if sharing a secret.“And honestly, I just want you to enjoy your youth first. There’s a right time for everything—including love.” Her voice carried a mix of humor, worry, and deep affection.Napanguso si Dia, sabay turo sa sarili. “Hindi na ako bata! Col
Chapter 142Nakangiting lumipat si Thali sa condo niya. Gusto pa niyang maramdaman ito, gustong-gusto pa, hindi siya nakuntento at gusto niyang ilang beses pa siya nitong angkinin. Ang bawat halik at yakap ni Lorenzo ay parang marka sa balat niya, at kahit anong pilit ay hindi niya iyon mabura mula sa alaala. Ramdam niya pa rin ang init, ang tibok ng puso nitong bumangga sa dibdib niya—mga bagay na gusto pa niyang ulit-ulitin.Ngunit kahit gaano pa niya kagustuhin iyon, kailangan niyang bumalik sa sarili niyang condo dahil tumawag ang kapatid niyang si Dia—pupunta raw ito sa unit niya at doon mag-i-sleep over. Kahit may kirot ng panghihinayang, pinilit niyang tumayo, mag-ayos, at tanggapin na kailangan muna niyang itigil ang sandaling paraiso nila ni Lorenzo.Pero bago siya tuluyang umalis, kinuha niya ang number ng phone ni Lorenzo. Alam niyang naka-konekta iyon sa opisina, sa team ni Theo, pero hindi na niya pinansin kung may makakabasa ba ng usapan nila sa phone. Wala na siyang pak
Chapter 141The room grew hotter with every breath they shared, halos marinig na ni Thali ang mabilis na tibok ng puso ni Lorenzo na parang kumakawala sa dibdib nito. Ramdam niya ang matinding panginginig ng mga kamay niya habang mahigpit na nakakapit sa baywang niya, para bang hindi niya alam kung itutulak siya palayo o lalong hihilahin papalapit.“Thali…” his voice cracked, mababa at puno ng desperasyon. The way he said her name was a plea, a warning, and a surrender all at once. His eyes burned into hers, naglalaban ang dalawang emosyon—takot sa kung ano ang mangyayari at apoy ng pagnanasa na hindi na kayang pigilan."Paul was just in the living room, he might see us here, damn it." He curses, his voice hoarse, nanginginig ang dulo ng tinig. Yet even as he spoke, his fingers tightened on her waist, unwilling to let her go, his body betraying the words that tried to stop him.She smiled faintly, halos maluha sa intensity ng titig nito. “Don’t fight it anymore,” bulong niya, hinagod
Paul’s jaw tightened, obvious ang inis, at hindi mapakali ang mga kamay niya na parang gusto nang ibato ang hawak na tinidor sa mukha ng dalawa nang hindi na sila makapang asar pa.“Ang korny niyo!” bulalas niya at agad nang napatayo, halos tumilapon ang upuan sa biglaang pagtayo..“Oh, saan ka pupunta?” Natatawang tanong na ni Thali habang pinagmamasdan itong nagdadabog, lalo na’t nakakunot ang noo ni Paul, halatang naduduwal sa nakikita. Mas lalo pa siyang tumaas ng kilay, tila nang-aasar pa sa bawat galaw nito. Si Lorenzo naman, hindi mapigilang mapangiti, aliw na aliw kung paano naiinis ang pinsan niya.“Aalis na ako! Bahala kayo diyan,” badtrip na ani nito, sabay alis. Pati ang bawat hakbang ng paa niya ay sobrang malalakas, animo’y lindol sa bawat apak, halatang iritang irita nga. Sa bawat pagbagsak ng paa niya sa sahig ay parang nagbabadya ng lindol ang buong paligid, at kahit wala na siya sa mesa ay ramdam pa rin ang init ng inis niya.Natawa na lang si Thali at saka tinignan
Chapter 139 & 140 “What am I here? A fvcking wall?” Sarkastikong tanong ni Pual at kung pwede lang na magpalipad na ito ng isang plato sa harap niya ay ginawa na niya. Halos hindi na maipinta ni Paul ang mukha habang badtrip na nakatingin kay Lorenzo at Thali.Lorenzo was the one who is putting foods in Thali’s plate, habang si Thali naman ay nakangiting pinapanood ito, at dahil hindi na rin mapigilan ni Lorenzo ang sariling ngumiti, ay sabay na silang dalawa na nakangiti.Para silang may sariling mundo, walang pakialam sa paligid—o sa isang taong halos mamatay na sa inis at matinding pagkaasiwa sa harap nila. Halos gusto nang tumayo ni Paul at umalis sa mesa, ngunit nanatili siyang nakaupo, nagngangalit ang panga at pinagmamasdan silang dalawa na para bang sinusubok ang kanyang pasensya.Hindi talaga sanay si Paul na makita ang pinsan niyang ganito katanga para sa pag-ibig, but a part of it, he was happy to see his cousin like this, na hindi na palaging miserable ang araw dahil sa n
“Hmm… yeah, so I need a kiss, baby,” paos at mapanuksong sagot ni Lorenzo, ngayon ay may halong pag-aasam at lambing. Hindi na siya naghintay pa at biglang kinabig si Thali para halikan. Napahiga tuloy ito sa sofa, hawak na niya ngayon ang bewang nito. Mainit at desperado.Ang kamay naman ni Thali ay gumapang sa loob ng shirt ni Lorenzo, marahang dinama ang init ng balat nito, at wala nang pakundangan na bumulong dito.“I miss you inside me,” bulong niya, mapangahas, nanginginig sa pananabik at may halong pangungulila dahil sa ilang buwan nilang hindi pagkikita."I want you, Lorenzo," she whispered again habang mapungay na ang labi na nakatitig dito.Napasinghap si Lorenzo, ramdam ang pagbilis ng pintig ng puso niya sa narinig. Agad niyang hinubad ang shirt niya, halos nagmamadali, sabik na sanang sagutin ng halik ang labi ni Thali. Lumalim ang titig niya, para bang handa na siyang kalimutan ang problema sa sandaling iyon at maramdaman lang si Thali.Ngunit bago pa niya muling madamp
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen