Ikakasal na sana si Belinda kinabukasan, pero sa gabing iyon ay nahuli niya ang kanyang mapapangasawa na may ginagawang kababalaghan kasama ang isang babae. "Cancel your wedding with that cheater and marry me instead." Ito ang mga katagang tinuran ng isang taong hindi kilala ni Belinda na bigla na lang sumulpot sa tabi. Bibigyan ba niya ng isang pagkakataon ang kanyang mapapangasawa? O magpapakasal na lang siya sa taong bigla na lang sumulpot sa magulong sitwasyon ng kanyang buhay?
Ver másCHAPTER 1
Masayang naglakad ng mabilis si Belinda paakyat sa pangalawang palapag kung nasaan ang magiging kwarto nila ng magiging asawa pagkatapos ng kasal.
Nakangiti ito at walang mapaglagyan ng saya ang nararamdaman niya dahil hindi siya makapaniwalang bukas na ang kasal nila ng taong mahal niya. Pero naglaho ang saya at napalitan ng kaba nang makarinig siya ng vngol.
"Sige pa--ah, Danilo. B-Bilisan mo pa!"
Sandali siyang natigilan sa paglalakad, pero nang muli niyang narinig ang halinghing at ungol na iyon, humigpit na lang ang hawak ni Belinda sa strap ng bag niya para kumuha ng lakas.
Sinubukan niyang huwag mag-isip ng masama. Tinapangan niya ang sarili at mabagal na naglakad papunta sa master bedroom kung saan nanggagaling ang ingay na iyon. Nakabukas ang pinto at sa mismong pintuan ay may pulang panty. Nanginig ang kamay niya habang tahimik na sumilip sa siwang at doon ay malinaw niyang nakita ang nangyayari sa loob.
"G-Ganyan nga! Ahh! Ang galing mo.... Ugh!"
Kitang-kita niya ang kababuyan ng mapapangasawa niya sa mismong kama na siya mismo ang pumili.
Bukas na ang kasal nila pero heto siya, nakatitig at halos mawalan ng malay dahil sa nakita. Iba ang saya na naramdaman niya noong dumating siya rito, pero ngayon, parang nawala na ang lahat ng ligaya nang makita niya kung gaano nagpapakasarap ang lalaking papakasalan niya sa ibang babae.
Hinawakan ng mahigpit ni Belinda ang strap ng bag nang marinig ulit ang ungol ng babae na nasa loob ng magiging kwarto nila bilang mag-asawa.
Bago pa makapag-isip ng tama si Belinda, agad na niyang binuksan nang malaki ang pinto, rason kaya tuluyang nakita ng dalawang taong nasa kama si Belinda.
“Babe!”
Nabigla at agad tumayo si Danilo para kunin ang kanyang shorts mula sa tabi habang tila walang pakialam ang babae at hinila lamang ang kumot para takpan ang katawan niya, na walang halong takot o kaba.
"B-Babe, let me expl—"
Isang sampal ang ibinigay ni Belinda kay Danilo nang lumapit siya, gamit ang natitirang lakas niya.
"Explain what? Ano bang magandang explain ang sasabihin mo sa kababuyang 'to, Danilo?"
"Naglalaro lang kami, she is just a friend," sambit ni Danilo at mariing pumikit na para bang nagsisi agad na iyon ang ginamit niyang dahilan.
Natawa ng sarkastiko si Belinda sa narinig.
"Anong tingin mo sa akin? Tanga? Bata? Magkapatong kayo, umuungol siya tapos sasabihin mong naglalaro kayo?"
Napapikit na lang siya nang maalala ang nakita nilang posisyon kanina. Naninikip ang dibdib niya at hindi matanggap ang lahat.
"Belinda—"
Mabilis niyang pinutol ang sasabihin ni Danilo gamit ang paos at basag na boses.
"Ikakasal na tayo bukas, D-Danilo!" Dumaloy ang sunod-sunod na luha sa mata niya pagkatapos niyang sabihin iyon.
Nilibot niya ang tingin sa paligid at tumigil ito sa litrato nila na nagtulungan pa silang ikabit noong isang araw.
"At ano? Magrarason ka pa talaga ng walang kwentang rason?!" Napalitan ng galit ang boses niya. Lumapit siya para itulak at hampasin ng buong lakas si Danilo.
"Ang sama mo! Ang sama-sama mo! Manloloko! Taksil—"
“Stop it. Just listen to me—”
“No! Gagò ka! Taksil ka!” Hindi tumigil si Belinda sa paghampas na kahit nanghihina ay ginawa niya pa rin ang lahat para hampasin si Danilo.
"Kasalanan mo!" Nanlaki ang mata ni Belinda sa biglaang pagsigaw ni Danilo. Hinawakan pa ni Danilo ang dalawang kamay ni Belinda para matigil ito sa paghampas sa kanya.
"Oo, taksil na kung taksil, pero kasalanan mo rin naman! Umiiyak-iyak ka dahil sa nakita mo? Kung hindi ka sana feeling high school student at hinahayaan mo akong halikan ka at angkinin ka, edi sana sa iyo ko iyon ginagawa! Kasalanan mo kung bakit ako nagtaksil kasi nagkulang ka! Lalake rin ako, Belinda. Alam kong alam mong may pangangailangan ako kaya huwag kang feeling biktima rito!"
Nanlaki ang mata ni Belinda nang marinig ang lahat ng tinuran ni Danilo sa kanya.
"At talagang sinisi mo pa sa akin iyang kataksilan mo? If you truly love me, you'll never do this shìt!”
Hindi inakala ni Belinda na masasabi ni Danilo ang mga bagay na iyon. Kahit kailan ay hindi niya naisip na masasabi iyon ng taong mahal niya.
At ang lakas pa ng loob niyang isisi ang pagiging taksil niya? Kung kanina ay mas lumamang ang pighati at sakit, ngayon ay tuluyan nang lumamang ang galit sa puso niya.
"Totoo naman, ah. And don't question my love for you because I am ready to marry you even if you are not that pretty and don't even know how to fix yourself."
Napapikit si Belinda sa narinig.
"Let's fvcking cancel the wedding," sambit niya nang napapikit dahil alam niyang kalokohan na lang ito.
"What the hell! You can't do that! You can't fvcking cancel the wedding!"
Hindi makapaniwalang tingin ang ipinukol ni Belinda kay Danilo pagkatapos marinig iyon.
"What makes you think that I can't?" Punung-puno ng panghahamon na sambit ni Belinda na siyang mas nagpagalit kay Danilo.
Sinubukang kumawala ni Belinda sa hawak ni Danilo, pero napadaing na lang siya nang maramdaman ang paghigpit nito.
Napadaing pa si Belinda sa sakit ng pagkakahawak niya, hanggang sa biglang naging haplos na lang iyon, pero sa puntong iyon, nandidiri na ito kay Danilo dahil kitang kita niya kanina kung paano nito ginamit ang kamay para hawakan ang babaeng iyon habang nagpapakasarap.
"Why don't we just forget this? Ikakasal na tayo bukas at ayaw mo naman sigurong malungkot ang lola mo, hindi ba? She already expects you to marry tomorrow, sobrang saya nga niya, hindi ba? Kapag nalaman niyang hindi matutuloy, malulungkot ang lola mo at alam kong hindi mo iyon hahayaang mangyari, hindi ba? Babe, let's forget that this happened, please."
Biglang naging malumanay ang boses niya nang sabihin niya ang mga ito.
Napayuko si Belinda nang maalala ang lola niyang binisita niya kanina lang na sobrang saya at sobrang excited sa darating na kasal niya. Habang nakayuko si Belinda, napangisi naman si Danilo dahil alam niyang hindi ititigil ni Belinda ang kasal nila bukas.
"You can't cancel the wedding, babe. Promise, give me a chance, hinding hindi na ako uulit," sambit ulit ni Danilo, at hawak pa rin ang kamay ni Belinda.
Halos hindi na makapag-isip si Belinda. Gusto niyang itigil na ito, pero naisip niya ang lola niya dahil tama si Danilo, na malaki ang magiging epekto iyon sa lola niya.
"Cancel your wedding with that cheater and marry me instead."
Gulat na napatingin si Belinda sa lalaking nagsalita sa likuran niya. Kakapasok lang nito sa kwarto at hindi niya alam kung saan ito galing at kung paano ito nakapasok.
"James!" Rinig na rin ang gulat na boses ng babae na kanina pa tahimik sa kama.
"Who the hell are you? She's my fiancé—"
"Oh? Fiancé ka pa ba niya? Didn't you hear what she said? She wants to cancel the wedding." That man said and stood up straight.
Lumapit siya kay Belinda at agad na hinila papunta sa tabi niya. That stranger placed his hand on Belinda's waist na talaga namang ikinagulat ni Belinda.
Napatitig na lang tuloy si Belinda sa lalaking iyon habang ang lalaki ay isang tingin lang ang ipinukol sa babae sa kama bago tuluyang hilahin si Belinda paalis sa lugar na iyon.
Napahiga siya. Her eyes stared at the ceiling, but her mind was somewhere else, back to those nights when Paul would hold her tight, whispering that everything would be okay."Miss ko na ang yakap niya, miss ko na ang malambing na boses niya, miss ko na ang luto niya, miss ko na ang busangot na mukha niya, at miss na miss ko na ang halik niya," wala sa sariling sambit pa ni Dia habang nakatutok lang ang tingin sa kisame na para bang nandoon si Paul.“Kaya ayokong mag-boyfriend, eh. Nakakadistract,” sagot ni Sol at saka tinignan na lang ang libro niya na nobela namaman. Napairap si Dia, halatang sanay na sa ganitong linya ng kaibigan.“Duhh! Nakita mo ’yong grades ko? Sobrang tataas kaya, hindi ako nadidistract, no,” sabay taas-baba ng kilay ni Dia na parang ipinagmamalaki talaga ang achievements niya. “Para sa mga mahihinang nilalang lang iyon, and I am too smart to get distracted. Miss na miss ko na siya, pero alam ko at kilala ko ang sarili ko. Kailangan kong mag–suma cum laude kasi
Chapter 160 and 161“Inaantok ka na? You can sleep na,” agad na sambit ni Dia nang mapansin ang inaantok na mata nito. Her voice was soft, but full of concern, habang tinitignan niya si Paul sa screen.Kita niya kung paano bumabagsak na ang talukap ng mata nito, pero pinipilit pa ring magpuyat para lang makasama siya kahit sa video call.The sight of him fighting his exhaustion just to talk to her made her heart ache in a bittersweet way. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o maaawa.May araw pa sa Hawaii, pero sa Pilipinas ay halos madaling araw na. The time difference always made things complicated.The class started at sobrang conflict na ng oras niya sa oras ni Paul. She would wake up early, still sleepy, only to catch him before his work started, and he would stay up late at night just to make sure he could see her face before sleeping.Sometimes, they would end up falling asleep during calls, with the sound of each other’s breathing as their lullaby.Gusto pa niya itong makaus
Dia sighed as she saw the date on her phone. Bukas na ang pag-alis nila, dahil kailangan na nilang mag-enroll sa next semester.Kung pwede lang patigilin ang oras, ginawa na ni Dia. She realltw ant to stay there , ayaw na niyang umalis.She didn’t want to leave! She wanted to stay here on the island, to keep walking along the beach at dawn, to continue discovering hidden waterfalls and secret trails. Lahat ng sandali ay tila puno ng alaala na ayaw niyang iwan, and she found herself replaying each laugh, each conversation, each glance from Paul in her mind over and over.“What are you thinking?” Napalingon si Dia kay Paul, but before she could turn properly to face him, he wrapped his arms around her from behind, pulling her close.The warmth of his body made her heart race, and for a moment, the worries about leaving faded into the background.“Ayoko pang umuwi, I want to stay here,” she whispered, her voice barely audible but full of longing, as she turned her head slightly to see hi
Chapter 158 and 159“Careful!” Nag-aalalang sambit ni Paul sa kanya nang binilisan niya ang pagpatakbo sa kabayo. Nakapamaywang pa ito habang nakatingin sa kanya, kinaway lang niya sa ere ang kamay at saka tinignan ang harapan. Sanay naman kasi siya magpatakbo ng kabayo kaya hindi naman nito kailangang mag-alala, but then he is Paul andhe is her boyfriend. Ramdam ni Dia ang bawat patak ng pawis sa kanyang noo habang tinatamaan ng hangin ang kanyang mukha, at kahit na nakapikit siya sa tuwing malakas ang galaw ng kabayo, hindi niya maalis ang ngiti sa kanyang labi.“Noon, sigurado akong baliw ka, pero ngayon? Hindi ko na alam kung sino'ng mas baliw sa inyo,” sambit naman ni Solvia na sumasabay na sa pagpapatakbo niya ng kabayo, while the laughter was evident in her eyes and it seemed she couldn’t hold back her joy.Napangiti si Dia sa nakakatawang sinabi nito, at kahit na pareho silang pinapawisan, ramdam niya ang saya ngayong araw. Ang bawat hampas ng hangin sa kanyang mukha at ang t
“You think I can work with your hand on me, Buenavista?” seryosong tanong na ni Paul, pero imbes na alisin ang kamay ay biglang sinuot ni Dia iyon sa loob ng shorts ni Paul at saka walang pakundangan na nilabas ang tayo-tayong pagkalalaki nito.“Damn it,” Paul sighed, halos nagdilim ang paningin sa biglang bugso ng init, and immediately put his laptop on his side para bigyan na ito ng mas magandang posisyon, his whole body tensing, muscles in his arms and thighs coiling with restraint.Ramdam niya ang mabilis na pag-init ng dugo sa katawan, at halos mabaliw siya sa anticipation.Natawa si Dia, her laugh soft and taunting, at agad na lumapit para i-hand job ito, her movements slow but deliberate, each stroke sending shivers through Paul’s spine, watching every twitch of his face as if she were studying how far she could push him.Ang bawat haplos niya ay parang sinasadyang patagalin para lalong mabaliw si Paul sa sarap at paghihintay.Ilang sandali pa ay nilapit niya ang bibig dito par
“Babae o lalaki?” tanong niya rito, doon na napatingin si Paul kay Dia dahil may kung anong selos na naman sa tinig nito. His brow arched, clearly catching her tone, at napansin pa niya ang mapanuyang kislap sa mga mata ni Dia.“Babae,” paos na sambit ni Paul na siyang nagpasimangot kay Dia. The word slipped out so casually from his mouth, but to Dia, it carried weight. Habang iniisip na may secretary itong babae tapos nakikita nito si Paul na seryosong nagtatrabaho, bigla na lang sumama ang loob ni Dia.She felt a pang of discomfort, almost like a tiny stab of jealousy twisting inside her chest. Gusto niya bigla na siya lang ang nakakakita ng ganitong side ni Paul.Mas lalo siyang hindi nasiyahan nang marinig iyon. Her lips pressed together tightly, arms crossing over her chest. She tried to focus again on his laptop at nanatiling tahimik na lang.Paul, on the other hand, noticed the shift in her mood. Napakunot ang noo niya, wondering why such a simple answer seemed to spark somethi
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comentarios