คุณพอร์ชหันมาบอกฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ประหนึ่งว่าหมาป่ากำลังสนทนากับหนูน้อยหมวกแดง สายตาโคตรจะปิดบังความหื่นไม่มิด แล้วก็ทำเหมือนน้องหวานอย่างฉันเป็นเด็กไร้เดียงสา
คุณพอร์ชรู้จักฉันน้อยไปแล้วล่ะแต่ฉันเลือกที่จะไม่พูดดีกว่า ถึงแม้จะเริ่มติดใจบทรักร้อน ๆ ของเขา แต่เล่นกินถึงเช้าฉันก็ไม่ไหว หลบได้ก็ต้อง
