"Sino pa hinihintay nyo?" Napasulyap ako kay Gio na bigla nalang nag tanong.
Tapos na kasi dialysis ni tatay pero waiting parin kami kay Tzaddi.
"Ako na mag hahatid sainyo," alok pa nito.
"Hindi na, salamat nalang. May mga pasyente ka pa." Mabilis na tanggi ko.
"Patapos naman na duty ko kaya pwede na ako lumabas. Tara na po tatay," nakangiting wika ni Gio bago tinulak palabas ang wheelchair ni tatay.
Agad akong nag text kay Tzaddi na wag na akong puntahan sa hospital dahil may nag hatid na samin. Nag silent din ako ng phone just in case tumawag sya ng tumawag, pero tiyak na hindi nya gagawin yun.
"Hindi ko po akalain na anak nyo pala sya." Naiiling na wika ni Gio habang sa daan lamang ang tingin.
Maging ako hindi rin makapaniwala na yung lalaking nag payong sakin at nag panggap na pulubi "daw" e, doctor pala ng tatay ko.
"Ang liit talaga ng mundo," sumulyap sya sakin at ngumiti. "Ikaw yung sad girl kagabi diba? Buti nalang umuulan kundi baka nakita ko pa yung luha mo."
Napairap ak
