Amilia's POV.
"Amilia Selene Torres!" sigaw ni Alice sakin.
Nagtakip ako ng unan sa mukha ko. Pansin nyo naman kung gaano kabungangera yang kaibigan ko diba?
"Hindi mo to bahay! Umuwi ka dun sa bahay mo kung di ka babangon dyan ngayon mismo!" sigaw nito.
Napilitan naman akong tumayo at sumimangot sa kanya. Nandito ako ngayon sa bahay nya at guess what 9pm na! Diba may usapan kami ni Dylan na pupunta ako ng 5?
Well, kinain na ko ng kaba at sobrang natakot na sa papasukin ko. Hindi ako nakapunta at ngayon? Nagtatago ako sa bahay ni Alice, dahil alam kong alam ni Dylan na nandoon lang ako.
"Oh ano? Gaganyan ka na lang! Hoy Amilia, naku madi disappoint sayo si tito nyan! Ito na, chance mo na to diba?" pagpapatuloy ng sermon ni Alice.
"Chance? Saan ang chance doon?" bored kong sagot sa kanya.
"Pakakasalan ka na nya. My goodness! Nung kinuwento mo sakin kagabi yun, hindi talaga ako dapat maniniwala, aside sa mabigat sa kalooban ko dahil love of my life ko si Dylan, hindi kasi kapani-paniwal
