CHAPTER TWENTY-two
RASHEEQA's POINT of VIEW
"Ano ba? Bilisan mo naman!" sigaw ko kay Spruce dahil ang kupad-kupad niyang tumakbo.
Natakasan namin ang aso kanina nang hindi man lang ginagamitan ng kung anong kabaliwan meron ang lalaking 'to. Kasalukyan naman kaming naabutan ng ulan kaya nilakad-takbo na ang ginawa namin para makarating kaagad sa bahay.
"LOLA!?" pasigaw kong sambit sabay katok sa pinto dahil naka-lock ito. "Kainis naman. Baka nakalimutan na naman niya na nandito pa tayo sa labas." sabi ko pa at nilisan ang pinto ng bahay.
Medyo makakalimutan na kasi si Lola.
"Saan na tayo matutulog?"
"Ang alam ko may kamalig dito sina Lola."
Muli na naman akong naglakad at tinungo ang likuran ng bahay kung saan nakatayo ang hindi kalakihang kamalig ng mais nila lola.
"Pasok na," sabi ko sa kanya pagka
