Elona’s POV
Kanina pa na nginginig ang kamay ko sa ilalim ng aking lamesa, pero hindi ko lang pina pa halata kay Lavisha. Pa simple kong pinahid ang tumutulong pawis sa aking noo gamit ang kaliwang kamay ko.
‘Bakit ba sila naka tingin sa akin ng ganyan?’
Halos lahat kasi ng estudyante na nasa loob nitong room ay naka tingin sa akin na para bang kahit ano mang oras ay ka kainin na nila ako ng buhay.
Na hagip na man ng aking mata ang munting pag silay ng ngiti sa mga labi ni Veronica. Na animo’y parang na e-enjoy niya ang mga nangyayaring ito.
‘Siguro…hindi lang talaga ako kumportable table dahil nalaman ko na hindi talaga sila mga natural na tao?’ Oo, ‘yun nga. Pag kumbinsi ko na lang sa aking sarili at i-panag patuloy ang aking pakikinig sa guro.
Ilang oras na din ang naka lipas at tanghalian na. “EL! Halika, sabay tayo sa Cafeteria! Let’s go! Gutom na ako,” may pa nguso pa n
