((( Zhia POV’s )))
May babaing nakatayo sa may tulay. Habang ako naglalakad at napapamulsa sa jacket ko. Parang kilala ko yung babae, yung wavy niyang buhok. Tayo nito. Height saka ang ilong na di katangusan.
“This time, it's over. I'm keeping my heart. I'm going to be strong and not fall apart, everything will get better. I no longer cry!” Dinig ko ng makalapit ako sa kanya.
Pagharap niya sa akin, ngumiti sa akin. Ngiti na kinukumbinsi ako na totoo ang sinasabi niya.
May kakambal ako? Foreigner kakambal ko? Hala, mas maganda pa siya sa akin. Tayo niya na parang dapat ganoon din ako. Pero halos nagulat ako ng umakyat siya sa railings at… “Oyyyyyyyyyy!”
Napabalikwas ako ng bangon. Malaginto ng sinag ng araw ang nagisnan ko. Napanaginipan ko na naman ang sarili ko. Yung tipong napaka positibo pero tumalon din naman sa tulay na parang may mabigat na problema ngunit ang sagot
