“Hanggat makakaya ay iiwas tayo sa mga kawal, o kung sino man sa kastilyo upang hindi maalerto ang mga Venderheel. Kailangan nating kumilos ng tahimik, mabilis, at walang maiiwang bakas upang hindi nila malaman dahil kapag nangyari iyon, paniguradong gagawa sila ng paraan para kalabanin tayo at para sila ang magtagumpay. Naiintindihan ninyo ba?” Isa-isa kong tinignan ang mga kasamahan kong nasa harap ko. Tumango naman sila bilang pagsang-ayon sa aking sinabi kung kaya’t napangiti ako.
“Kung gayon ay halina’t ‘wag nang magpalipas ng oras,” aya ko sa kanila. Muli silang tumango sa akin at kanya-kanyang naghanda. Humarap naman ako kay Cyrus na nasa aking tabi at sinuot ang inabot niyang cloak, bago ngumiti sa kanya at nagpasalamat.
“Mag-iingat kayo at lalo na ikaw. Tatalunin pa natin ang mga kalaban at magpapakasal pa ako sa iyo sa pagdating ng tamang araw,” paalala niya sa akin. Agad naman akong napangiti sa kanyang sinabi at tumango. Inayos niya at pagkakasuot cloak k
