Hindi ko na alam kung ano ang totoo sa nararamdaman ko.
Tinitimbang ko kung may mararamdaman ba akong pagsisi sa aking naging desisyon na bigyan ng pagkakataon si Cyrus na iparamdam ang pagmamahal niya sa akin, ngunit wala akong makapa ni isa na pagsisisi o kung ano pa man doon. Pakiramdam ko ay tama lang ang ginawa ko dahil karapat-dapat siyang bigyan ng tyansa at alam kong totoo siya sa kanyang nararamdaman sa akin. Maaari rin na ang pagbibigay ko ng tyansa na iyon sa kanya ay ang magbigay linaw sa aking totoong nararamdaman at baka dalhin pa ako nito sa kalinawan ng misyon ko sa kanya… pero kapag sumasagi sa aking isipan na sa ginawa kong ito ay sinira ko ang paniniwala ko tungkol sa koneksyon ko sa aking nakatakdang kabiyak; na sa ginawa kong ito ay masisira ang koneksyon na mayroon kami ni Heinrich ay nababagabag ako at nakakaramdam ng lungkot.
Naguguluhan na ako. Nagtatalo ang aking paniniwala, kagustuhan na matapos ang misyon, at ang damdamin. Alam ko
