“N-nangako si C-Cyrus sa akin n-na hindi ka n-niya s-sasaktan, k-kaya s-siya na ang bahala sa i-iyo. M-mahal kita, F-Fajra… M-mahal na m-mahal, at h-hindi ako n-nagsisisi na ginawa ko i-ito...” Napaawang ang labi ko at hindi na napigilan ang sunod-sunod na pagtulo ng luha dahil nasaksikan ko kung paano unti-unting pinikit ni Heinrich ang mga mata niya. Ang kanya ring hawak sa akin ay unti-unting lumuwag, hanggang ang paghinga ay tuluyang napugto.
“H-hindi… Heinrich!”
“HEINRICH! HINDI! HEINRICH!” Napabalikwas ako ng bangon mula sa pagkakahiga, pero gano’n na lamang ang pagdaing ko sa sakit at paghawak ko sa may tapat ng puso ko nang ang naramdaman ko ang sakit doon na hindi napapatid. Para pa rin itong pinipiga at nasusunog mula sa huli kong naalalang sakit na naramdaman, at idagdag pa na may mahapdi sa parte na iyon.
“Fajra! Anong nangyari?! Saan ang masakit?!” Kaagad na nilingon ko ang nagsalitang iyon at nakita ang nag-aalalang mukha ni Cy
