ZELLE'S POV
"Hon, mag-usap naman tayo, oh? I'm sorry na. Hindi ko naman sinasadya 'yung mga nagawa ko sa'yo kahapon. Nadala lang ako ng matinding pagseselos ko kaya sorry na." Pakiusap sa akin ni Yves habang nakatingin lang sa kanya sina Jade at Winona. Si Clarence naman ay gulat na gulat at halos hindi rin makapagsalita.Hindi pa rin ako umimik at hindi siya pinansin. Tinuon ko nalang ang atensyon ko sa tanawin dito sa bukid.Ikwinento ko sa mga kaibigan ko ang nangyari kahapon at naiintindihan nila ako kung bakit ako umaakto ng ganito. Hindi daw talaga tama na gawin sa akin ni Yves iyon kahit na nagseselos pa siya kay Mike.Yves sighed. "Hindi mo na ba talaga ako papansinin? Normal lang naman sa isang boyfriend ang magselos, 'di ba? Hindi ko naman 'yon ginusto, hon. Kausapin mo na ako please..." Parang miserable na niyang sabi at nakita ko na napapaluha na siya."Girl, nakikiusap na si Yves, kausapin mo na siya." Bulong sa akin ni Jade
