Hindi alam ni Carnation kung ilang oras na silang nakakulong ni Luca sa kwarto na iyon at nakababad sa kemikal, pero alam niyang bukang liwayway na. ‘Di na ganun kalakas ang epekto ng aphrodisiac sa kanila. Humuhupa na rin kahit paano ang init ng katawan ni Carnation, pero nakagapos pa rin silang dalawa ng binata. Siya sa kama, ito naman ay sa steel na pinto ng silid.
“How are you feeling?” tanong ni Luca sa kanya nang magising ito. Maging siya ay kagigising lang din sa mababaw na tulog. Buong gabi siyang hindi kinausap ng binata, kaya hindi na niya namalayan at nakatulog siya.
“I’m feeling tired and sleepy. But unlike last night mas komportable na ang pakiramdam ko, wala na iyon init na hindi ko kayang ipaliwanag.”
“That’s good. Nahimasmasan ka na."
"I'm sorry for what I did last night. I— I'm really sorry, and thank you for not giving in." Of course, naalala niya ang ginawa niyang kagagahan kagabi. Ang paggiling niya dito na parang lintang nabudbura
