Elmer’s POV
“Sir, successful na pong na-transfer ang lahat ng pera mula sa account na ito papunta sa account ng anak ninyo.”
Nanlaki ang ngiti sa aking mga labi.
“Hahaha! Sa wakas… wala na akong iisipin pa.”
“Maraming salamat!” Masaya akong tumayo at lumabas ng bangko, pakiramdam ko ay gumaan ang lahat.
Habang naglalakad papunta sa kotse, doon ko pa lang binuksan ang cellphone ko.
“Shit.”
Apat na oras na pala akong nawala sa radar. Hindi ko nabasa ang sunod-sunod na mensahe mula sa organisasyon.
Pero imbes na kabahan… napangiti pa ako.
“Wala nang mahihita sa akin ang organisasyon,” bulong ko sa sarili habang sumasakay sa kotse.
“Unti-unti nang nawawasak ang pundasyon nito. Kalahati ng miyembro, isa-isang nawawala, nagtatago, at tulad ko… inaalis ang pondo sa mga account na hawak ng organisasyon.”
“Sa wakas… sa secret base.”
Napangiti ako habang iniisip ang laki ng perang nailigtas ko.
Ligtas na ako. Wala nang kapangyarihan ang organisasyon na kunin sa akin ang pera. Kailangan ko lan
