Aso't pusa, ganyan ang relasyon ni Nick at Jessica. Naging temperoray Secretary ni Nick si Jessica dahil kailangang mag leave ng kanyang lalakeng secretary. Allergic si Nick sa mga babaeng secretary at para sa kanya walang matinong babaeng secretary at lahat sila ay may mga hidden agenda. Kaya never siyang kumuha ng babaeng secretary. He just left with no choice kasi d niya kayang gawin lahat kung walang secretary. At tanging si Jessica lang ang available at pinagkakatiwalaan ng kanyang bestfriend na si Andrei. Kahit allergic man siya, kailangan niyang magtiis, anyways, tatlong araw lang naman. Pero paano niya Matitiis ito kung wala pang isang araw puros kapalpakan na ang pinapakita nito. Mas lalo lang pinapatunayan nito na hindi tlga mapagkakatiwalaan ang mga babaeng secretarya. At, paano kaya mapapatunayan ni Jessica na isa siyang professional na secretarya at magaling kung wala pa nga siyang ginagawa jinajudge na siya agad ng temporary boss niya na ubod ng sungit at pasan ata ang buong mundo. Hanggang saan kaya aabot ang pagtitimpi nila sa isa't isa. May pag ibig kayang mabubuo kung sa una pa lang pangit na ang tingin nila sa isa't isa. "
View MoreNick's POV
Shit Sir ah!ah! ang init. Ah, Dahan dahan lang po. Aah aah. Ang sakit wait Sir. Stop!!! Bigla kong naapakan ang preno ng aking sasakyan dahil sa sigaw ng sekretarya ko. Namimilog ang mata kong napatingin sa kanya. Hindi ako makapaniwala na sinigawan niya ako. Matalim na titig ang binigay ko sa kanya. "Sorry sir napapaso na po kasi ako, yung hawak kong kape natapon sa binti ang init po. Tapos ang bilis niyo pong magpatakbo" pagpapaliwanag nito habang pinupunasan ang basa niyang palda. Hindi ko alam kung bakit biglang uminit ang aking katawan, dahil ba sa reaksyon niya kanina na tila umuungol o dahil nakita ko ang maputi niyang legs. "Fix yourself! so careless" pagalit kong sabi sabay labas ng kotse para makahinga. Niluwag ko ang ang aking necktie habang hinihintay ang sekretarya ko na matapos sa pag aayos. Eto yung unang pagkakataon na naapektuhan ako dahil sa secretarya. Hindi ko alam bakit, I hate female secretaries, and I have my reasons. Kaya lalake halos lahat ng mga secretarya ko. And I don't trust female Secretary. To me, they are vile. Para mailabas ang inis ko tinawagan ko si George. "Yes Nick, Kumus....? di ko na ito hinintay na tapusin ang salita at nagsalita na ako. "Find me another secretary, ang tanga ng secretary na pinahiram mo sa akin. Imagine hahawak lang ng kape d pa magawa ng maayos." Pasigaw kong sagot. "Ow, wait wait relax. what happened? Jessica is my gem, kaya nga siya ang pinahiram ko sayo.Professional and very keen sa kanyang ginagawa. Kung hnd lang kita kaibigan hnd ko siya ipapahiram sayo. Ano ba ang nagyari? " tanong nito. " Just find me a new one!!!" sabay off ko ng cellphone. Hindi ko na hinintay na sumagot pa si George. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit inis na inis ako. This is the first time na hnd ko macontrol ang emotion ko. Kung hindi lng nagkaemergency si Dominic, ang lalake kong secretary, at kung may iba lang tlga na lalakeng secretary, never akong papayag na magkaroon ng babaeng secretarya. Masyadong perwisyo. " Sir, ok na po ako. pwede na po tayong tumuloy. Pasensiya na po" "You better be, you already caused to much trouble" Sabay pasok ko sa loob. Dahan dahang pumasok ang secretarya ko sa loob ng sasakayan. "Sir!" "What!!" Sa gulat ng secretary ko natapon na naman ang kape sa palda niya. "Aah!". "Please throw that damn coffee." Inis na sabi ko. Dali dali itong lumabas at tinapon ang kape sa malapit na basurahan. Kita ko sa side mirror ang itsura nito na tila tuliro at di mapakali. At di nakaligpas sa matalas kong tingin ang pag ismid nito at pagtaas ng kilay at tila nagsasalita ng masama sa akin. "Hah! Abah siya pa ang galit, ako na nga tong naperwisyo. Magaling kamo? simpleng kape lang d mahawakan ng maayos. " bulong ko sa sarili. Pagpasok na pagpasok nito, dali dali kong pinaandar ang sasakyan. "Wear your seatbelt" malakas kong sabi. "Yes, Sir!". "Sir, pwede naman po na ako na ang mag drive." pagpresenta nito. "No! I don't want to entrust my life to you. I am not comfortable. On the other hand, how can you drive with that tiny skirt you are wearing? Are you trying to seduce me? Huh! dream on I won't fall with that kind of trick, so cheap" Kita ko ang gulat sa mga mata nito. Kahit medyo makapal ang salamin nito, parang espada ang titig nito na gusto ata akong saksakin. Nagulat din ako sa aking sarili. Bakit ko nasabi ang mga yun. Why can't I control my temper with this girl. " Sorry Sir ha, d ko po kasalanan kung d ako nakapag palit. Ang pagkakaalam ko po, mamayang madaling araw pa po tayo aalis. Nasa trabaho pa po ako nung sinabi niyo na kailangan na natin bumiyahe, wala na po akong oras magpalit dahil ayaw ko pong maghintay kayo ng matagal. FYI po, hnd po para sa inyo ang suot ko, sorry to disappoint you po, SIR!. At wala po akong planong mapabilang sa koleksyon ninyo ng mga babae. SOoo CHEAP" mahabang paliwanag nito na may kasamang diin. Pagkatapos niya itong sabihin, tumingin ito sa bintana at nagposisyon na parang matutulog. huh! Napamulagat ako. The nerve of this girl. Wait, I'm the boss I don't deserve this. No one has spoken to me like this. Diniin ko ang pagkakahawak sa manibela at binigay ng matalim na tingin ang aking secretarya. Magsasalita pa sana ako pero pinigilan ko na lang ang aking sarili. I must admit, I need her right now, and the relationship that we have right now is not good. On the other hand I promise George na susubukan kong tumanggap ng secretarya na babae. Beside I know it will not be a problem since 3 to 4 days lang naman. Just for this project lang. Pero ngayon pakiramdam ko mali ata ang desisyon ko. Three days ago, pumunta ako sa opisina ni George. It was a surprise visit. Dumaan lang ako after ng business meeting ko. Nabanggit ko sa kanya na kailngan ko nga ng secretarya. Nung paglabas ko ng CR s loob ng opisina niya nakita ko si Jessica kausap ni George. I saw how serious and sincere ito kung makipag usap kay George. Very business like. Walang halong landi or whatsoever. Naimpress ako dito. Kaya nung sinabi ni George na pwede niya ipahiran si Jessica for 4 days pumayag ako. I dont know kung ano ang pumasok sa kokote ko at napapayag ako na maging temporary secretary ko siya. I know that she is a professional person, so why Am I loosing my temper to her?. tanong ko sa aking sarili. And besides, bakit ba nagbago ang isip ko sa travel time. I always follow the schedule, but with Jessica, pinalitan ko. This is not good. This woman occupies a lot in my brain. This in not good. I have a project to focus on. Ito lang dapat ang mag ookupa ng isip ko. I need to compose myself. Inhale exhale.Nick’s POV“Hello, General.”“The mission has completed… Nick, Scarlett were sent to the hospital. She’s with George. Jessica…. ”“No. Just tell me the hospital.” I cut him off. I didn’t want to hear anything else unless it came from her.“Batangas. My men will bring you there...” Malungkot ang tono niya. Mabigat. Para bang… may gustong sabihin.“Salamat. Maraming salamat, General.”Binaba ko agad ang tawag at walang inaksayang oras,.. tinawagan ko si George. Isa. Dalawa. Lima. Sampung tawag. Walang sagot.“Fu**!.. sumagot ka George!**”Tiningnan ko ang orasan. Ilang oras na kaming nasa biyahe. Pagod na pagod na ako, bugbog pa ang katawan, pero wala akong pakialam. Walang tulog. Walang kain. Hanggang makarating ako kay Jessica.“Jess...” bulong ko habang pinipisil ang kamay ko. One hour later.. Ospital sa Batangas“Brrrrrrrrrr—SKRRRT!!!”Mabilis ang preno ng sasakyan. Tumigil kami sa harap ng ospital. Mabilis akong bumaba. Bumungad agad sa akin si George, nakaupo sa malamig na semento
George’s POVTulala pa rin akong nakaupo sa sulok ng emergency room habang inaasikaso ng mga doktor si Scarlett. Nanginginig ang mga kamay ko, malamig ang pawis sa aking noo.Ang eksena ng pagsabog... paulit-ulit na gumuguhit sa isip ko. Para akong sinasakal sa bawat ulit nito. Parang sirang plaka, hindi natatapos, hindi humihinto.Pinunasan ko ang luhang hindi pa rin natutuyo sa aking mga mata."Jes... I am so sorry..." mahina kong bulong, halos pabulong sa hangin, kasabay ng pag-ikot ng sakit sa dibdib ko.Bumalik sa akin ang lahat. Lahat ng alaala naming dalawa. Lahat ng sandaling hindi ko kailanman inakalang magiging alaala na lang...Flashback – 9 taong gulang na George
Scarlett’s POVMabilis kaming lumabas ni George, halos magkandarapa sa pagtakbo palabas ng kwarto.“Nasaan na si Jessica, George?” tanong ko habang nanginginig ang boses. Ramdam ko ang lamig sa palad ko, at ang kaba sa dibdib ko na parang sasabog.Kita ko sa mukha ni George ang labis na pag-aalala. Pawis ang noo niya kahit malamig ang paligid.“Andito siya kanina” tila sarila ang kausap.“Stay behind me,” utos niya habang dahan-dahan kaming lumabas papunta sa deck.Pagbukas ng pinto, bumungad sa amin ang ilang mga tauhan ng yate, nakaluhod at nakaposas, binabantayan ng SWAT.
Jessica’s POVMasakit ang buong katawan ko. Akala ko sanay na ako sa sakit, pero hindi pala. Parang binasag ang binti ko sa lakas ng pagkakasipa. Ramdam ko rin ang pamamaga sa pisngi at labi ko.“Ouch…” Pilit kong itinayo ang sarili ko. Kailangan kong sundan si George… kahit paika-ika.Habang dahan-dahan akong lumalakad papunta sa kwarto kung saan dinala si Scarlett, bigla….“BANG! BANG!” “Aaah!” Napasigaw ako. Tumigil ang puso ko sa gulat. Ang tunog ng putok, sobrang lapit, parang tumama sa pader mismo sa tabi ko.Napakapit ako sa dingding. Nanginginig ang mga kamay ko. Pero hindi
Nick’s POV “Saan niyo ako dadalhin?” tanong ko habang patuloy sa pagtakbo ang sasakyan.“Iuuwi na kita,” sagot ng lalaking halatang nasa singkwenta pataas na ang edad.“Bakit ayaw niyo pong magpakilala?”“Makikilala mo rin ako... sa tamang panahon. Ang importante ngayon, masigurado nating ligtas ka.”“Magpakalayo ka muna. Kalimutan mo ang iyong paghihiganti.”Natigilan ako. Kilala niya ako. Alam niya kung sino ako... at kung ano ang nasa puso ko.“P-Paanong...?”“Ang tatay mo ang pumasok sa organisasyon. Kaya siya napahamak. Malaki ang kasalanan niya sa grupo. Pero hindi kontrolado ng organisasyon ang iniisip ng bawat miyembro. Wag mong isugal ang sarili mo... at ang pamilya mo.”“Halang ang bituka ng kalaban mo. Hindi mo sila kayang banggain mag-isa. Sila ay nasa paligid mo, mas marami pa kaysa inaakala mo.” dagdag pa nitoPinakiramdaman ko ang lahat ng sinabi niya. Tumayo ang balahibo ko sa likod ng leeg. Kasama ba siya sa organisasyon?“Ituon mo ang galit mo sa totoong pumatay sa
George’s POV Mag-iisang oras na kaming tumatakbo sa gitna ng karagatan. Tahimik ang lahat, tanging alon at tunog ng makina ang maririnig. Hanggang sa may naaninag akong liwanag sa di kalayuan.“Sir, may nakita na kaming isang yate,” sabi ng isang SWAT na kausap ang nasa headquarters.“6 miles away. Let me verify…”“Mukhang may malaking posibilidad na sa yate na 'yon nanggaling ang signal.”“Copy, Sir.”Halos madurog ang aking mga palad sa pagkakakuyom, di ko na maitago ang pag-aalala.“Men, siguraduhin ninyong makalapit tayo sa yate nang hindi tayo napapansin. Remove all signals.”Hindi ko alam kung excitement ba 'to, kaba, o takot. Halo-halo na. Nanginginig ang loob ko.Tumigil ang bangka ilang metro mula sa yate.“Mauuna kaming bumaba, Sir. Dito lang muna kayo,” sabi ng isa.“Sa tubig kami dadaan. Sergeant, ikaw na bahala dito kay Mister David.”“Pwede ba akong sumama?”“Sorry, Sir. Hanggang dito lang po muna tayo. Hintayin natin ang hudyat bago lumapit sa yate.”Labag man sa loob
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments