Hindi sila sa mismong penthouse tumuloy, kundi sa isang restaurant na nasa loob mismo ng hotel nito.
Nakahanda na ang isang table doon na ipina-reserved talaga ni Henry para sa kanila. At hindi mapigilan ni Liana ang sarili na kiligin.
Somehow, Henry seemed so different that night. Hindi ito nakaangil, hindi ito nakakunot-noo at lalong hindi niya nababakas sa mukha nito ang pang-uuyam na lagi niyang nakikita dito.
The Henry she knew before was gone like a thin air. Parang bigla ay nasaniban ito ng masamang espiritu. And how she wish na ganoon na lang sana ito palagi. Siguro mas magiging maayos ang lahat sa pagitan nila.
But, she knew why Henry was doing all of this. Hindi ito favor. Ang tawag sa ginagawa nito ay paniningil. Paniningil ng utang na dapat niyang bayaran. At hindi niya alam kung hanggang kailan iyon. Wala pa silang napapag-usapan nito.
“Eat Liana.” Utos nito ng makitang hindi naman niya ginagalaw ang pagkaing nasa harapan. “Don’t think of anything tonight,” makahulugang w
