CHAPTER 19
HAPPY
Alam ko na hindi sapat ang sorry para patawarin nila ako. Tama naman si Lucas, kung hihingi ako ng kapatawaran si papa dapat ang may karapatan.
“Hindi ka naman ganito Azeria! Dahil ba sa lalaking ‘yon ha?!” hindi ko gusto na ibaling niya sa iba ang nagawa ko. Agad akong humiwalay kay Red at tinignan si Lucas, tiim ang bagang nito.
“Ako ang may kasalanan, I left him too…Lucas,” umiiyak na saad ko. “I-Iniwan ko rin siya…” it’s my entire fault. Ngayong nasasabi nilang nagawa ko lang ang bagay na ‘yon nang dahil kay Rezoir, nasasaktan ako. Napapikit ako, alam ko talagang mali ang nagawa ko. Kung hindi ko ipapaintindi sa kanila, hinding hindi nila ako maintindihan. Kaya nagpasya ako, para maintindihan ang isang tao dapat alamin muna ang kuwento. Humugot ako ng malalim na hininga, pinunasan ko ang mga luha ko at pilit na kinakalma. Kailangan kong kumalma dahil buntis parin ako.
Pinakatitigan ko silang tatlo. Kahit…malabo, malabo mang maintindihan nila ako. Mas mabuti pa
