“อืม ใช่ค่ะพี่คิม” ปากบางยิ้มแฉ่ง
“คิมคะ ตกลงคุณจะมาแค่ทักทาย หรือคุณจะมาทำอะไรกันแน่คะ”
ญาณิศาเริ่มหมดความอดทนกับบทสนทนาต่อปากต่อคำของคนทั้งสองแล้ว บางที คิมหันต์กับเด็กคนนี้ คงไม่ใช่พี่น้องกันธรรมดาเสียแล้วสิ สังเกตจากอาการของแฟนหนุ่มของเธอแล้ว ตีความหมายเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย ‘นอกจากอาการหึงหวง’
“เดี๋ยวเย็นนี้ พี่นัดเราคุยกับพี่ก่อนนะ ยูจิน”
คิมหันต์เปลี่ยนเรื่องทันที เมื่อรู้สึกว่าตัวเองจะแสดงอาการบางอย่างออกไป อย่างลืมตัว
“ไว้พรุ่งนี้นะคะพี่คิม วันนี้ยูจินมีนัดแล้วค่ะ”
เมนิลาจงใจเติมเชื้อไฟเข้าไปอีกครั้ง เพราะรู้สึกหมั่นไส้เขาอย่างที่สุด ‘เมนิลากับเขา จบไปตั้งแต่หกปีที่แล้ว เมื่อก่อนเธอยังเป็นเด็ก แต่ตอนนี้เมนิลาไม่ใช่เด็กคนนั้นแล้ว’
“โอเค งั้นวันนี้ พี่ไปรอเราที่บ้าน หลังจากนัดของเราเสร็จแล้วกัน ตามนี้นะ”
สันกรามของหมอหนุ่มขบกันแน่น เพื่อระงับอารมณ์บางอย่าง ที่กำลังปะทุเดือดอยู่ในอกแกร่ง ‘อยากลองดีมากใช่มั้ย’
“ได้ค่ะ พี่คิม อาจจะดึกนิดนึงคงไม่เป็นไรนะคะ”
“ไปกันเถอะค่ะคิม ไหนคุณบอกจะมาแค่ทักทายไงคะ”
ญาณิศาตัดบท พร้อมกับด
