บรรยากาศอึดอัดและเย็นชา
ขณะนั้น ประตูห้องผ่าตัดถูกเปิดออก แพทย์ในเสื้อกาวน์สีขาวเดินออกมา
ฉือหว่านรีบก้าวไปข้างหน้า “คุณหมอคะ เขาเป็นยังไงบ้าง”
“การผ่าตัดของผู้ป่วยประสบความสำเร็จดี ภายใน 48 ชั่วโมงจะฟื้นตัว”
ฉือหว่านผ่อนลมหายใจออกเบาๆ แม้เธอจะเห็นบาดแผลของลู่หนานเฉิงมาก่อนแล้ว มีดคมกริบไม่ได้ทำลายอวัยวะสำคัญ จึงไม่ถึงแก่ชีวิต แต่ตอนนี้เธอถึงได้วางใจจริงๆ
หากลู่หนานเฉิงเกิดเป็นอะไรไปเพราะเธอ เธอคงรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต
ขณะนั้น ลู่หนานเฉิงถูกเข็นออกมาจากห้องผ่าตัด ฉือหว่านเดินตามเขาเข้าไปในห้องพักฟื้นวีไอพี
ประตูห้องปิดลง เธอไม่แม้แต่จะเหลือบมองฮั่วซือหานและฉือเจียว
ฉือเจียวเอื้อมมือไปดึงแขนเสื้อของฮั่วซือหาน “ซือหาน ฉือหว่านนั่นช่างโอหังเกินไปแล้ว! เธอตบทั้งคุณ ทั้งฉัน คุณต้อง…”
ฮั่วซือหานดึงแขนเสื้อออกจากมือของฉือเจียว ริมฝีปากบางขยับขึ้น “เธอไม่สมควรถูกตบเหรอ?”
ฉือเจียวชะงักตัวแข็ง
ฮั่วซือหานมองเธอด้วยสายตาเย็นเยียบ ก่อนจะเหวี่ยงรูปถ่ายในมือใส่เธอจนเกิดเสียง “ฉือเจียว ที่ผ่านมา ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอทั้งโง่และชั่ว ครั้งนี้เธอทำให้ฉันผิดหวังมาก!”
ใบหน้
