ฮั่วซือหานเรียกให้ฉือหว่านดื่ม
ฉือหว่านชะงักไปทันที
ประธานจางก็ชะงักเช่นกัน เขาไม่เข้าใจว่าฮั่วซือหานหมายความว่าอะไร หรือว่าฮั่วซือหานสนใจฉือหว่าน?
ถ้าสนใจจริง เขาก็ต้องยกให้อยู่แล้ว เขาไม่กล้าแย่งผู้หญิงกับฮั่วซือหานหรอก
“ยังนั่งอยู่ทำไม รีบดื่มให้ประธานฮั่วสิ” ประธานจางเร่งเร้า
เหล่าผู้บริหารคนอื่นๆ หัวเราะ “ผู้หญิงที่อยากชนแก้วกับประธานฮั่วฉันเจอมานับไม่ถ้วน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่มีโอกาสนั้นจริงๆ”
“รีบไปเถอะ อย่าให้ประธานฮั่วต้องรอ”
ตอนนี้ สายตาทุกคนจับจ้องมาที่ฉือหว่าน เธอจึงต้องไปชนแก้วกับฮั่วซือหาน
ฉือหว่านไม่เข้าใจเลยว่าฮั่วซือหานคิดอะไรอยู่ เธอจึงได้แต่ลุกขึ้น ถือแก้วไวน์เดินไปหาเขา
“ประธานฮั่ว ฉันขอดื่มให้คุณค่ะ”
ตอนนี้เธอยืนอยู่ ส่วนฮั่วซือหานนั่งอยู่ เธอสูงกว่าเขาเล็กน้อย แต่เขากลับดูเหนือกว่ามาก เขามองเธอจากหัวจรดเท้าอย่างไม่ใส่ใจ เจือด้วยความเจ้าชู้ คล้ายผู้บริหารใหญ่ที่กำลังเลือกนักศึกษาสาว
เห็นเธอเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ ฮั่วซือหานก็แสยะริมฝีปากบางอย่างขบขัน “เธอเป็นใครเหรอ เธอขอดื่มให้ แล้วฉันต้องดื่มด้วยหรือไง?”
เอือก
ฮ่าๆๆๆ
ผู้บริหารที่อยู่ในห้องหัวเราะกัน
