“หลังจากคุณนายเข้าไปในห้องพักคนไข้ ผมก็ทำตามคำสั่งของท่านประธานทันทีครับ หาผู้หญิงที่ยังบริสุทธิ์มาให้”
คนนั้นก็คือโหลวซินเยว่
ฮั่วซือหานใบหน้าไร้ความรู้สึก “รู้แล้ว”
เขาเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ เปิดน้ำเย็นจัดราดตัวเอง
สายน้ำเย็นเฉียบไหลจากศีรษะลงมา เขาหลุบตามองต่ำ ล้างตัวเงียบๆ
บนตัวของเขามีรอยขีดข่วนหลายแห่ง บนไหล่ยังมีรอยฟันลึก เขาเคยคิดว่าเป็นร่องรอยที่ฉือหว่านทิ้งไว้
แต่เปล่าเลย
เมื่อคืนมันก็แค่ความฝัน
ฝันกลางวันที่เขากับฉือหว่านอยู่ด้วยกัน
เธอไม่เคยมาเลย
แต่เขากลับไปนอนกับเพื่อนของเธอ
ฮั่วซือหานถูตัวแรงๆ อย่างบ้าคลั่ง อยากลบร่องรอยพวกนั้นออกให้หมด
ปัง! สุดท้ายหมัดของเขาก็พุ่งใส่ผนังอย่างแรง
...
โหลวซินเยว่แต่งตัวเรียบร้อย ยืนรออยู่ในห้องทำงาน
ไม่นาน ฮั่วซือหานก็เดินเข้ามา เขาอาบน้ำแล้ว เปลี่ยนเป็นเชิ้ตขาวกับกางเกงสแล็คสีดำเรียบร้อย ใบหน้าหล่อเหลานั้นไร้อารมณ์โดยสิ้นเชิง กลับมาเป็นชายหนุ่มผู้สูงส่งเย็นชาดังเดิม ความเย็นชาและห่างเหินแผ่ซ่านออกมาทั้งเนื้อทั้งตัว
เลขาจ้าวเอ่ยเรียก “ท่านประธาน”
ฮั่วซือหานนั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน เขาเงยหน้าขึ้นมองโหลวซินเยว่ “นี่เช็คหนึ่งใบ
