ฉือหว่านสวมกอดซูเสี่ยวฝูแน่น “เสี่ยวฝู สองวันนี้เธอลำบากมากเลยนะ”
ซูเสี่ยวฝูดูสดใสมีชีวิตชีวา “ฉันกินข้าวของหลวงในนั้น กินดีอยู่ดีนอนหลับสบาย ทุกอย่างโอเคหมดเลย”
ทั้งสามคนหัวเราะออกมาพร้อมกัน
ตอนนั้นเอง โหลวซินเยว่ก็เดินเข้ามา เธอมองฉือหว่านด้วยสายตาเคียดแค้น เดิมทีเธอตั้งใจจะใช้ซูเสี่ยวฝูมาทำให้ฉือหว่านเจ็บใจ แต่ไม่คิดว่าจะโดนฉือหว่านตลบหลังเสียเอง เธอไม่ยอมรับผลลัพธ์แบบนี้
แต่เธอก็รู้ว่าฮั่วซือหานชอบฉือหว่าน โดยเฉพาะคืนนั้น คนที่มีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับฮั่วซือหานก็คือฉือหว่าน เพราะฉะนั้นตอนที่เธอเห็นข้อความที่ฉือหว่านส่งมา เธอก็รู้สึกตกใจทันที
เธอให้คนไปสืบ และพบว่า ฉือหว่านไปที่ฮั่วซื่อกรุ๊ปจริงๆ เพื่อหาฮั่วซือหาน แถมไม่นานฮั่วซือหานก็พาฉือหว่านขึ้นรถหรูออกไป
เธอตกใจมาก
เลยต้องมายังสถานีตำรวจเพื่อเปลี่ยนคำให้การ ปล่อยซูเสี่ยวฝูออกมา
ใบหน้าหวานบริสุทธิ์ของโหลวซินเยว่เริ่มบิดเบี้ยวด้วยความไม่พอใจ เธอมองฉือหว่าน “ฉือหว่าน เธอก็รู้ว่าฉันกับประธานฮั่วคบกันอยู่ เธอยังจะไปยั่วยวนประธานฮั่วอีก เธอนี่มันไร้ยางอายจริงๆ…”
“โหลวซินเยว่” ฉือหว่านขัดขึ้นกลางคัน เธอใช้สายตาชี้ไปด้านนอก “ประธา
