จังหวัดเชียงใหม่
บ้าน ธนะปรีดากุล
14:00น.
แก้มใส......
"คุณย่าขาาาา"ฉันวิ่งพร้อมกับเอ่ยเรียกหาคุณย่า ตอนนี้ฉันกับอาธันเพิ่งกลับมาถึงเชียงใหม่ ฉันวิ่งนำหน้าอาธันที่กำลังเดินตามหลังฉันพลางยิ้มอย่างขำๆกับท่าทีของฉัน
"วิ่งช้าๆก็ได้ครับ คุณย่าไม่หนีเด็กดื้อไปไหนหรอกหึๆ เตรียมก้นไว้ให้ดีๆนะครับ"อาธันเอ่ยขึ้นทำให้ฉันหยุดฝีเท้าลงพร้อมกับหันหน้ากลับไปยืนประจันหน้ากับอาธัน
"งื้อ อาธันช่วยแก้มใสด้วยสิคะ นะนะแก้มใสไม่อยากโดนคุณย่าตี"ฉันเอ่ยบอกอาธันไปอย่างเสียงหวานออดอ้อนแล้วเดินเข้าไปกอดแขนแกร่งของอาธันพลางเอาแก้มถูไปกับต้นแขนของอาธัน อาธันก็มองฉันพลางหัวเราะขึ้นมาแล้วเขาก็เอาแขนใหญ่มาโอบเอวของฉันไว้
"อ้อนอาแบบนี้ มันจะไม่เป็นผลดีกับตัวหนูนะครับคนดี"อาธันเอ่ยบอกฉัน ฉันรู้ว่าเขาหมายถึงอะไรหึๆๆไม่ดีอะไรดีจะตายได้กินอาธันอ่ะ
"ก็แก้มใสไม่อยากโดนคุณย่าตีหนิคะ แต่แก้มใสอยากโดนอาธันกินมากกว่า"ฉันเงยหน้าขึ้นไปบอกอาธัน อาธันก็มองหน้าฉันแล้วอมยิ้มขึ้น อาธันก็เลื่อนหน้าลงมาหาฉันจนปลายจมูกของเราชนกัน
"อาก็อยากกินหนู แต่เรากินกันบ่อยๆแบบนี้ไม่ได้ครับ มันไม่เป็นผลดีกับหนูเลย ถ้าคนอื่นรู้เขาจะมองแก้มใสของอาไม่ด
