'พี่กัส!'ฉันเรียกชื่อพี่กัสอย่างตกใจ เขามาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไร พี่กัสเป็นคนเฟรี้ยงรองเท้าผ้าใบของเขามาโดนหัวผู้ชายคนนี้
'ไอ้เด็กเหี้ย มึงกล้าเฟรี้ยงรองเท้าใส่หัวกูหรอว่ะ ไอ้เด็กเวรนี่ มึง!'ผู้ชายคนนั้นสบทขึ้น แล้วรีบเดินเข้าไปหาพี่กัส ทั้งสองสู้กัน ฉันเป็นห่วงพี่กัสจัง
'ไอ้เด็กเวรนี้ แรงเยอะชิบหาย พวกมึงมาก็ดีแล้ว จับไอ้เด็กเวรนี้ไปด้วยแม่ง เอาไปทั้งสองคนเลย ไอห่านี้กูจะตัดแขนกับขามันออกอย่างละข้าง!'ฉันเบิกตาโตขึ้นด้วยความตกใจ ผู้ชายคนนั้นสั่งเพื่อนของเขาให้เข้าไปจับตัวพี่กัส ผู้ชายพวกนั้นมีกันห้าคน พากันรุมทำร้ายพี่กัส
'พี่กัส!'ฉันร้องขึ้น เมื่อพี่กัสโดนผู้ชายหนึ่งในห้าจับแขนของพี่กัสได้แล้ว
ตุ๊บ ปัง
'พี่กัส เจ็บไหมค่ะ?'ฉันเอ่ยถามพี่กัสขึ้นทันที ที่ผู้ชายพวกนั้นอุ้มร่างของพี่กัสโยนมาในรถกับฉัน ฉันมองไปทีาพี่กัสที่ตอนนี้หน้าตาของพี่กัสแดงไปหมด ที่มุมปากของพีากัสมีเลือดออก ฉันก็ยื่นมือไปจับตรงมุมปากของพี่กัส
'ร้องไห้ทำไม?'พี่กัสเอ่ยถามฉันที่เอามือลูบไปตรงปากของพี่กัสที่มันแตก แล้วนำ้ตาของฉันก็ค่อยๆไหลออกมา
'ฮืฮๆๆหนูขอโทษ'ฉันร้องไห้ออกมา พี่กัสก็คว้าร่างของฉันเข้าไปกอด
'เพราะความ
