กงซุนจื้อเหมิงถอนหายใจเงียบๆ ในใจ
เธอทำดีที่สุดแล้ว
สองระดับราชันย์อมตะต้องการช่วยผู้คนต่อหน้าระดับเซียนปลอม
ยากเกินไป.....
เมื่ออีกฝ่ายเอาจริง
พวกเธอไม่มีโอกาสที่จะชนะด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม ซีเหมินฟู่กุ้ยกล้าที่จะทำเช่นนั้น
ดังนั้นต่อไป ตระกูลซีเหมินต้องเตรียมพร้อมที่จะต้านทานความโกรธเกรี้ยวของนิกายแก้วเจ็ดแสง
กงซุนจื้อเหมิงเป็นผู้นำของนิกายแก้วเจ็ดแสง
กับซีเหมินฟู่กุ้ยปรมาจารย์อาณาจักรเซียนผู้นี้ เธอไม่มีทางเลือกอื่น
แต่เธอยังสามารถปราบตระกูลซีเหมินได้
"หลินตง รีบหนีไป!!!" ไป๋หลี่เหยียนหงจ้องเขม็งไปด้วยดวงตาสีแดงก่ำและตะโกนเสียงดัง
เธอรู้ว่าเมื่อต้องเผชิญหน้ากับซีเหมินฟู่กุ้ย หลินตงไม่มีทางรอดไปได้
แต่ตอนนี้สิ่งที่เธอทำได้คือตะโกนเท่านั้น ไม่มีอะไรอื่นอีกแล้ว
สถานกานณ์ต่อไป ไป๋หลี่เหยียนหงคาดการณ์ไว้แล้ว
เธอหลับตาลงอย่างเศร้าโศกและท่องในใจอย่างเงียบๆ : "ฉันขอโทษ! หลินตง ฉันเองที่ทำให้ต้องตาย ถ้าฉันไม่ได้พานายมาที่อาณาจักรดวงดาว นายก็ยังคงกลายเป็นราชาบนโลกของนายในกาแล็กซีทางช้างเผือก สนุกสนานกับแฟนสาวตัวน้อย ๆ ของนาย ซึ่งที่นั่นไม่มีใครกล้าหือกับนาย ด้วยพรสวรรค์ที่ไม่มีใค
