ลลิล...
"ลิล ลิล" ขณะที่ฉันกำลังยืนรอเครื่องดื่ให้ลูกค้าที่หน้าบาร์พี่นัตก็เดินมากระซิบถามฉัน
"คะพี่นัต"
"พี่สังเกตุคุณคิมมาสักพักแล้วนะเขาเอาแต่มองลิลอ่ะไม่เชื่อเงยหน้าขึ้นไปดูตรงชั้นสองดิ" ฉันมองตามพี่นัตบอกก็เห็นคุณคิมยืนเอามือล้วงกระเป๋ามองมาที่ฉันอยู่จริงๆฉันรีบหันหน้ากลับมาทันที
"คุณคิมเค้าไม่ได้มองลิลหรอกมังคะเค้ามองอย่างอื่นมากกว่า"
"จะมองอย่างอื่นยังไงก็พี่เห็นอยู่ว่าคุณคิมเค้ามองลิล ถามจริงลิลกับคุณคิมเป็นอะไรกัน พี่ว่าไม่น่าใช่อย่างที่ลิลบอกพี่แน่ๆ"
"ลิลก็เป็นคนรับใช้บ้านคุณคิมอย่างที่ลิลบอกพี่นั่นแล่ะค่ะอย่างลิลคงเป็นอะไรไปไมากกว่านี้ไม่ได้" ฉันไม่ได้ดูถูกตัวเองหรอกนะคนอย่างฉันคงจะเป็นได้เท่านี้แล่ะ คนที่ไม่มีค่าไม่มีความสำคัญกับใคร
"ไม่บอกไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่สืบเองพี่มันพวกชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้าน^^" พี่นัตพูดแล้วก็เดินจากไปฉันทำได้แค่ถอนหายใจก่อนจะยกเครื่องดื่มไปเสิร์ฟลูกค้าที่โต๊ะ
"เครื่องดื่มที่สั่งได้แล้วค่ะคุณลูกค้า"
"ขอบคุณครับ น้องเป็นเด็กใหม่เหรอพี่ไม่เคยเห็นหน้าเลย" ลูกค้าถามฉันพร้อมกับยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
"ค่ะเพิ่งมาทำวันนี้วันที่สอง"
"อื้มมม พี่ชื่อเทพนะเป็น
