ลลิล...
"อะไรคะ" ฉันถามด้วยความสงสัย
"มือถือกูไงมึงอยากได้เท่าไหร่ก็ใส่จำนวนไปแล้วโอนเข้าบัญชีมึง" เขายังไม่ล้มเลิกความคิดนี้อีกเหรอเรื่องเงินฉันบอกเขาไปหลายครั้งแล้วว่าฉันไม่เอาเงินจากเขาเพราะฉันไม่ได้ขายตัวฉันไม่อยากเอาค่าตัว แค่ทุกวันนี้ฉันถูกคนอื่นดูถูกว่ามีแม่เป็นผู้หญิงหากินฉันก็เจ็บมากพออยู่แล้ว
"ลิลบอกแล้วว่าลิลไม่..."
"กูให้ในฐานะที่มึงเป็นเมีย"
"เมีย??" ฉันใจเต้นแรงเมื่อได้ยินคำนี้ เขาคิดว่าฉันเป็นเมียของเขาจริงๆเหรอใช่เหรอหรือฉันหูฝาด
"เอ่อออ ก็เมียจดทะเบียนไงมึงจดทะเบียนกับกูแล้วนั่นก็เท่ากับมึงคือเมียกูทุกคนเขาก็เข้าใจแบบนั้นต่อให้กูจะไม่เต็มใจก็ตาม และที่กูอยากให้เงินมึงเพราะกูไม่อยากให้คนอื่นมองกูเหี้ยกูเลวกูเห็นแก่ตัวไม่ให้เงินมึงใช้ทั้งที่มึงเป็นเมียกูจนมึงต้องไปทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ"ที่แท้เขาก็แค่กลัวคนอื่นมองว่าเขาไม่ดีสินะเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันมากไปกว่านั้น
"หรือเพราะมึงอยากให้คนอื่นมองกูแบบนั้นใช่ไหมมองว่ากูเลวแล้วมึงน่าสงสารมีผัวแต่ผัวไม่เลี้ยงต้องไปลำบากไปเป็นเด็กเสิร์ฟร้านผัวตัวเอง"
"ไม่ใช่แบบนั้นนะคะลิลไม่เคยคิดแบบนั้นเลย" ฉันปฏิเสธแต่เขาก็ไม่ฟัง สุดท้ายเขาก็
