ฉันบุกเข้าไปในบ้านเหยียนเคอ ตบหน้าเขาไปทีหนึ่ง
“เหมียวเหมี่ยวใกล้จะตายแล้ว แกพอใจแล้วสินะ!”
“เป็นคู่รักที่รู้จักและรักกันมาตั้งแต่เด็กยี่สิบปี เหยียนเคอ แกใจดำมากจริงๆ”
เขามองฉันอย่างเหลือเชื่อ ”เป็นไปไม่ได้ ซ่งฉู่เหอเคยรับปากผมว่า ไม่มีทางทำร้ายเธอจนตาย”
“ซ่งฉู่เหอ ซ่งฉู่เหอ แกมันเป็นสุนัขตัวหนึ่งของซ่งฉู่เหอ ทำไมเขาจะต้องฟังแกด้วยห๊ะ!”
“ตั้งแต่เล็กจนตัว ฉันถามตัวเองว่าปฏิบัติต่อแกไม่เลว เหมียวเหมี่ยวยิ่งรักและให้ความสำคัญกับแกยิ่งกว่า ทุกเรื่องล้วนยึดแกเป็นหลัก แล้วแกล่ะ หันกลับมาทำร้ายเธอ เหยียนเคอ ฉันผิดหวังในตัวแกมากจริงๆ”
เหยียนเคอตะลึงค้างอยู่ที่เดิม ผ่านไปเนิ่นนาน จึงก้มหน้าพูดว่าอยากจะไปเยี่ยมเฉินเหมี่ยว
กลับไปถึงโรงพยาบาล เหยียนเคอยืนอยู่นอกห้องพักผู้ป่วย ไม่กล้าเข้าไป มองดูเหมียวเหมี่ยวอยู่แบบนั้น
จนกระทั่งพยาบาลเข้าไปเปลี่ยนยา เขาถึงได้เบนสายตากลับมา ยื่นแฟลชไดร์ฟอันหนึ่งให้ฉัน
“คลิปที่คุณบันทึกในโรงงานครั้งที่แล้วล้วนอยู่ในนี้”
“ผมผิดต่อเหมียวเหมี่ยว ถูกเงินทำให้โลภจนลืมศีลธรรม ผมจะชดใช้ให้เธอ”
“สิ่งที่แกติดค้างเธอ ชาตินี้แกก็คืนไม่หมด”
...
ฉันมอบแฟลชไดร์ฟให้ห
