รุ่งเช้ามาเยือนกอหญ้าออกจากห้องพักของจันทร์เจ้าและนั่งรถแท็กซี่ไปสนามบินแล้ว ตอนแรกจันทร์เจ้าก็คิดจะไปส่งเพื่อนที่สนามบินเพราะเห็นว่ากอหญ้าเหมือนจะไม่สบายจึงรู้สึกเป็นห่วง ทว่าพอทราบว่ากอหญ้ากลับกรุงเทพฯ พร้อมมารินที่มีงานเข้ามาเธอจึงคลายใจไม่ได้ไปส่ง เลือกที่จะนอนพักในห้องเลยทันทีที่กอหญ้าก้าวออกจากห้องพักไป
เที่ยงตรงดวงตาที่หลับสนิทก็เริ่มปรือขึ้น หญิงสาวกระพริบตาถี่รัวเพื่อปรับสายตาเข้ากับแสงภายในห้อง หญิงสาวลุกออกจากเตียงนอนและรีบไปจัดการตัวเอง เสร็จแล้วก็เตรียมออกจากห้องพัก วันนี้จันทร์เจ้าจะไปซื้อสิ่งอำนวยความสะดวกแก่ผู้หญิงที่ใช้สำหรับป้องกันตัวโดยเฉพาะ กะไว้ว่าเมื่อได้สิ่งที่ต้องการครบแล้วจะไปนอนพักเอาแรงที่ริมทะเล เพื่อที่สมองจะได้ปลอดโปร่ง
“พักเถอะจันทร์เจ้า เดี๋ยวก็ต้องไปเป็นเบ๊เขาแล้ว วันนี้แกก็ใช้เวลาที่เหลือให้คุ้มค่าเถอะ”
จันทร์เจ้าพูดกับตัวเองหลังจากที่เธอไปหาซื้อเครื่องทุ่นแรงเอาไว้เพื่อป้องกันตัว เป็นประเภท สเปรย์พริกไทยและเครื่องช็อตไฟฟ้า ไม่รู้ว่าเธอตั้งใจไปเป็นเบ๊หรือเตรียมตัวไปรบ เพราะมันไม่ได้มีแค่อย่างละชิ้น แต่เธอซื้อมาอย่างละ 5 ชิ้น! เงินมีไม่เยอะหรอก แต่ก็ต