เวลาต่อมา
“เรื่องงานของแกเป็นไงบ้างล่ะ ฉันได้ข่าวมาจากครามว่าบริษัทของแกกำลังไปได้สวยเลย” พิงค์เอ่ยถามขณะที่เรากำลังคุยสัพเพเหระกันไปเรื่อย
“อื้ม…กำลังไปได้เลยทีเดียวแหละ” ฉันตอบ ถามว่ามันดีขึ้นมากกว่าเดิมไหมก็ดีขึ้นมากกว่าเดิมเลย
ถ้าเทียบจากเมื่อก่อน ฉันเริ่มมีลูกค้าเข้ามามากขึ้นบริษัทเริ่มเป็นที่คุ้นหูของคนทั่วไป แต่อย่าคิดนะว่างานแบบนี้มันไม่มีคู่แข่ง ฉันมีคู่แข่งอยู่เยอะพอสมควรเลย แต่คู่แข่งที่คอยตามราวีฉันอยู่ตลอดก็เห็นว่าจะไม่พ้นราตรี หรือ ในวงการสังคมหน้ากากจะเรียกว่า คุณราตรี อายุมากกว่าฉันไม่เท่าไหร่ ไม่มีผัวเธออยู่ตัวคนเดียว ก็ซื้อกินเอาแหละตามประสาผู้หญิงโสด
“ครามบอกกับฉันว่าคิงส์ออกมาจากคุกแล้วนะ”
“….” คำพูดของพิงค์ทำเอาฉันถึงกับหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะเรื่องนี้ฉันรู้ดีเลย เพราะเจ้าตัวเองก็อยู่ที่นี่ “อื้ม…แล้วไงอะ”
“ก็เปล่าไม่มีอะไร ฉันก็แค่กลัวว่าคิงส์จะมาตามราวีพวกเราอีก”
“คงไม่แล้วล่ะ ถูกส่งเข้าคุกไปตั้งหกปีกว่าเค้าคงจะเข็ดหลาบบ้างแหละ แกอย่าคิดมากเลยพิงค์” ผู้ชายคนนี้ไม่มีทางเข็ดกับเรื่องอะไรได้อย่างง่ายๆ หรอก แต่ที่ฉันมั่นใจว่าคิงส์จะไม่ไปยุ่งกับครอบ
