เอื้อยยืนมองหน้าของเล็กด้วยท่าทางงงๆ
“เอ็งจะงงอีกนานไหมนังเอื้อย”
“ก็ป้ายังไม่ได้เล่าแผนให้ฉันฟัง ฉันก็งงสิ”
“เอาหูมา” เอื้อยขยับยื่นหน้าเข้าหาเล็กทันที ท่าทางของผู้หญิงต่างวัยทั้งสองที่กระซิบกันด้วยการวางแผนร้าย
“หลอกเหรอป้า” เอื้อยที่ฟังแผนการแล้วพูดออกมาเสียงดัง จนเล็กฟาดฝ่ามือเข้าที่ต้นแขนของเอื้อย
“โอ๊ย1 เจ็บนะป้าเล็ก”
“ก็ตีให้เจ็บสิวะ แกจะพูดให้ผู้หญิงคนนั้นรู้ตัวเลยไหมล่ะซื่อบื้ออย่างแกสู้ยัยผู้หญิงคนนั้นไม่ได้หรอกนังเอื้อย”
“ก็ฉันตกใจน่ะป้า”
“แหม นังเอื้อยขวัญอรซะได้ ข้าต้องให้นังแจ๋วมาเรียกขวัญเอ็งเลยไหม”
“เราจะทำจริงๆเหรอป้า”
“เออ แค่หลอกให้ผู้หญิงคนนี้ไปที่ไร่อ้อยข้างหลังนู้นแล้วก็ทำเป็นผีหลอก”
“หูย ทำไมป้าคิดเรื่องได้น่ากลัวแบบนี้”
“ก็เออสิวะจะได้สนุกๆ เราก็แกล้งเป็นผีไปหลอกนางสิให้นางกลัวแล้ววิ่งกับกรุงเทพฯไปเลย”
“เออ แบบนั้นก็ดี
