“อืม เอาตามนั้นก็ได้ แต่...ห้ามให้ระวีวรรณรู้เรื่องนี้เด็ดขาดเข้าใจมั้ย ห้ามให้ข้อมูลทุกอย่าง เพราะผมไม่อยากปวดหัว เพราะงั้น ระหว่างที่เราอยู่ที่ภูเก็ต ห้ามคุณใช้โทรศัพท์ ห้ามใช้โซเชี่ยลเด็ดขาด”
“อ้าว แล้วอย่างนี้ฉันจะเช็คอินเก๋ ๆ ได้ยังไงล่ะคะ อุตส่าห์ได้ไปเที่ยวภูเก็ตครั้งแรก”
“เอาเป็นว่าห้าม แต่หลังจากที่ผมกลับมากรุงเทพฯแล้ว เชิญคุณเช็คอินได้ตามสบาย เช็คได้ทุกมุมเลย โอเคมั้ย”
“โอเคก็ได้ค่ะบอส” เธอตกลงตามนั้น ก่อนจะเดินร่าเริงออกจากห้องทำงานของเจ้านายไป
“อือ....” เขาเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ขณะมองตามหลังเจ้าหล่อนไป เธอจะรู้ตัวมั้ยว่าเธอมันน่ารัก น่ารักจนเขาชักจะเกลียดแล้ว เพราะช่วงหลังมานี้ เธอมักจะเข้ามาป่วนสมองและป่วนความคิดเขาจนรวนเสมอ
ตอนขึ้นเครื่อง ธีรุตจ์ถึงรู้ว่าไม่ได้นั่งติดกับเลขาสาวของเขาตามที่เขาหวังเอาไว้ในใจ เพราะเจ้าหล่อนดันจองชั้นประหยัดให้ตัวเองน่ะสิ เจ้าหล่อนช่างรู้งานเสียจริง
“ทำไมไม่จองที่ติดกันเล่า” เขาโวยวายทันที
“ก็...มันแพงนี่คะ”
“ผมจ่าย เอ๊ยไม่ใช่ บริษัทจ่าย”
“ทราบแล่วค่ะ แต่บอสอย่าซีเรียสเลย เราไม่จำเป็นต้องนั่งด้วยกันหรอกค่ะ บอสรีบไปที่ชั้นเฟิร์สคลาสเถอ
