วันเวลาผ่านไปถึงวันกีฬาสีประจำปีมาถึงทำให้บรรยากาศภายในโรงเรียนคึกครื้นเพราะถือว่าเป็นสัปดาห์แห่งการแข่งกีฬาแทบจะไม่ต้องเข้าเรียนทั้งสัปดาห์ยิ่งคนเป็นนักกิจกรรมยิ่งวิ่งวุ่นทำกิจกรรมทั้งวัน
"พี่สีครามอยู่สีเดียวกับห้องเราด้วย ใครจะคิดว่าผู้ชายหล่อๆ เวลารับตำแหน่งประธานสีจะดุขนาดนั้น แกเลิกชอบเถอะใบตอง" ยัยเบลทำหน้าตาสยอง ภาพพี่สีครามคุมซ้อมแสตนเชียร์ลอยเข้ามาในหัวตะโกนสีหน้าเขร่งขรึมพร้อมจะลงโทษคนผิดจังหวะ โอ๊ยน่ากลัวจริงๆ
"อืมน่ากลัวจริงพวกแก ส่งสารน้อยมอต้นที่ต้องขึ้นแสตนเชียร์เลยพวกแก" ฉันสะดุ้งยิ้มแหย่ๆ ด้วยความเห็นด้วยกับเพื่อนๆ พูดถึงพี่สีคราม
"นัทตี้เคยได้ยินพี่น้ำลูกพี่ลูกน้องที่อยู่มอหกเล่าว่าพี่สีครามโหดเอาเรื่องเลย เขาเคยยกพวกตีกับโรงเรียนพาณิชย์ที่อยู่อีกสองซอยนี้เอง สภาพฝ่ายตรงข้ามเลือดอาบทุกคน!" ยัยนัทตี้ผู้มีสายข่าวเยอะพูดอแกมาอย่างออกรส
"ไม่มั้งจากที่ใบตองได้สัมผัสนิสัยพี่สีครามดีมากเลย ข่าวเลื่อนลอยเกินจริงหรือเปล่า" ฉันไม่เชื่อเด็ดขาดพี่สีครามของฉันออกจะเป็นคนดีสุภาพบุรุษชอบช่วยเหลือคนที่เดือดร้อน
"จริงและไม่ใช่แค่พี่สีครามยังมีเพื่อนของเขาทั้งกลุ่มเลย แกไม่ค่อยสนใจใค
