“อุบัติเหตุเหรอคะ? เกิดอะไรขึ้น?” น้ำเสียงของเบียงก้าเปลี่ยนเป็นหวาดกลัว
“นายน้อย… นายน้อยบอกว่าเขาจะกระโดดลงจากชั้นสามค่ะ… เขาไม่อยากอยู่อีกต่อไปแล้ว!” สาวใช้อ้อนวอนเธอ "คุณเบียงก้า มาช่วยทีนะคะ!"
เบียงก้ากล่าว "ให้ฉันคุยกับเขาหน่อยค่ะ"
สาวใช้เอ่ยเรียกลานี่
ในตอนที่เบียงก้าเดินออกจากละแวกบ้าน พี่เลี้ยงก็พูดมาในโทรศัพท์อีกครั้ง “คุณหนูไม่ยอมคุยกับคุณค่ะ เขาบอกว่าเขาต้องเจอคุณตัวเป็น ๆ เท่านั้น”
“ไม่ต้องห่วงนะคะ เขาไม่โดดหรอกค่ะ”เบียงก้าเอ่ยปลอบพี่เลี้ยงที่กำลังตระหนัก “ฉันเคยได้ยินเรื่องเด็กนักเรียนที่กระโดดฆ่าตัวตายเพราะสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ผ่าน แล้วก็เคยได้ยินเรื่องที่ผู้ใหญ่กระโดดฆ่าตัวตายมามาก แต่ก็ไม่เคยได้ยินเรื่องที่เด็กเล็กอย่างเขาจะกระโดดลงมาก่อนเลย”
เมื่อสาวใช้ได้ยินสิ่งที่เบียงก้าพูด เธอก็ตอบกลับทันที “คุณเบียงก้าคะ ถ้าอย่างนั้นฉันจะขึ้นไปหานายน้อยอีกรอบนะคะ”
เบียงก้าตอบรับ
“ถ้าเด็ก ๆ สร้างปัญหาอีก ให้โทรหาพ่อของเขา ไม่ก็คุณย่า ไม่ก็ปู่ หรือไม่ก็อาของเขานะคะ...”
เขามีญาติอีกหลายคนที่สาวใช้จะโทรหาได้
เธอเพิ่งพาปู่ออกจากคฤหาสน์ครอว์ฟอร์ดได้แท้ ๆ เพียงแค่เรื่องของเด็ก
